Hoe dat die wilden vander plaetsen Brannenbrucke waren oproerich gheworden, ende den Portugailoiseren een vasticheyt ontweldighen wouden.
Dat derde Capittel.
HEt ghebuerde dat die wilde van dien lande waren oproerich gheworden teghen die Portugaloisers, het welcke sy voormaels niet en waren, dit was nu door die Portugaloisers begost, soo werden wy ghebeden om Godts wil vanden Hoofman des lants, dat wy ons wouden setten ende varen in een landtdeken Gerasu ghenaempt, vijf mijlen vander hauen Marin daer wy laghen dwelck die wilde lieden onderstonden in te nemen, ende de in woonders vander stadt Marin en consten den anderen niet te hulpe comen, wandt sy sorchden dat haerder wilde oock oueruallen souden.
Wy quamen dye van Gerasu te hulpe met veertich mannen van onsen schepe, ende voeren met een cleyn Scheepken derwaerts. Dat stedeken lach op eenen stroom der zee, dye welcke hem twee mijlen wechs in dat landt strecte
Ouer mochten ontrent .XC. Christen sijn weerbaer daer by dertich Mooren ende Brasilische slauen dye welcke der inwoonders eyghen waren. Maer die wilde lieden die ons belegheert hadden, werden gherekent op acht duysent.
Wy lieden en hadden maer eenen rinck oft thuyn van staken ront om ons.
Auteursrechtvrij