Ik zal zingen om de zon te laten opkomen

[p. 130]

Kroboi. a paskanyanyan (Leonardo da Vinci)

Masra, na mi ben tori yu.

A sma di
dini tafra
a dei dati
ben sa de koloku,
Leonardo da Vinci,
mi pikinboitenwondru.
Ala a switi smeri
na ini a marmorkamra
nanga en fensre
di luku go na doro.

Ke!
Nanga sowan lobifasi
a sidon na a tafra
na sei
a sma di ben sa tori en!

A spesrei
fu a momenti
fu na adyosi:

‘Un tan bun.
Te mi sa de na ini mi glori.’

[p. 131]

Het laatste avondmaal (Leonardo da Vinci)

Heer, ik was het die u verraadde.

De mensen die
de tafel bedienden
die dag
zullen gelukkig geweest zijn,
Leonardo da Vinci,
wonder van mijn jeugd.
Alle zoete geuren
in die kamer van marmer
met het raam
dat uitziet op buiten.

Ach!
Met zoveel genegenheid
zit hij aan de tafel
naast
de mens die hem zal verraden!

De innigheid
van het moment
van het afscheid:

‘Vaarwel.
Tot ik in mijn heerlijkheid zal opgaan.’

[Vertaling: Jan Bongers & Michiel van Kempen]