Verzamelde gedichten. Deel 2

[p. 278]

Aan Po Tsju I

Soms zegt men, ik kom u nabij.
Maar gij die 't met den hemel hield,
Die door uw verzen gloeide als 't rood -
Ik hecht aan de aard, wie zorgt voor mij?
Wat ik schiep werd alweer vernield.
Ik ben alleen in rampen groot.

Het leven vliegt zoo snel voorbij;
Uw graf raakt ook al overgroeid
Aan de' ingang van het doodenrijk.
Wat tijd is er nog mee gemoeid,
Maar weldra word ik u gelijk
In stilt'. - Verwacht gij mij?