Verzamelde gedichten. Deel 2

[p. 238]

Virgo

Zij is aan Allahs engelen gelijk.
'k Verbaas mij soms dat zij op aarde leeft.
Zelfs als zij 't hevigst in mijn armen beeft,
Voel ik nog vaak haar boven mijn bereik.

Haar lijfje is soms licht als een libel
Die over 't water, het niet rakend, zweeft,
Soms witter dan de lotus die beleeft
Zijn laatst bestaansuur in een heilge wel.

Toch is ook zij een vrouw en een slavin:
Zij laat zich 't liefst door slanken Agmad streelen,
Maar de vette vizier krijgt ook zijn zin,
Met praalgewaden en met pronkjuweelen.