Verzamelde gedichten. Deel 2

[p. 237]

Impasse

Ik ben als een verdoemde
Die in een zacht gebloemte
Ligt op een ijzren eg.
Ik ben daar vastgebonden
Door een zachtmoedige blonde,
En die blonde, die is weg.

Nog ruik ik den geur der haarwrong
Terwijl ik in haar doordrong
En zij zich in verzet wrong,
Maar nu heb ik mijn straf.
'k Heb overvloed van geuren
En blanke en roode kleuren,
Maar 'k vraag mij uit den treuren:
Hoe kom ik er ooit van af?