Verzamelde gedichten. Deel 2

[p. 156]

Ach, wie ist's moglich dann...

Hoe is het mogelijk dat
De oneindigheid
En het levensgeheim
Dieper doorgrond wordt
Met een vrouw op de gedeelde sponde,
Dan 's nachts op het zuidelijk halfrond,
Alleen aan dek met niets als zee
Onder zich en niets boven
't Geheven hoofd dan - grazend over het zwerk
De sterren, nu in andre
Dan de bekende constellatiën,
Met een vreemd zodiak over een open oceaan
Die nergens golven mompelt aan een kust,
Op een reis waarvan het einde
Niet te voorzien is!