Gedichten (2 delen)

toelichting	Geeraert Brandt senior (1594-1659) was uurwerkmaker in Amsterdam. Zijn bedrijf was gevestigd ‘In de twaelf uren, op het Rockinne, by de beurse’ (nnbw vi, 183-184). Dit sonnet staat op p. 9 in Six' Poësy.

annotatie

1	Hoe dikwils Brand zal ik: Hoe vaak nog, Brandt, zal ik ... moeten
2-3	myn ... latoen: mijn opaal, waarbinnen u de uren voorbij laat gaan met messing (wnt viii, i, 1167, deze plaats) radertjes. Een opaal is eigenlijk een melkwitte edelsteen. Ik vat opaal hier op als ‘wijzerplaat’ en neem aan dat Six metonymisch het hele klokje bedoelt. Behalve de tint is ook de kostbaarheid hier het tertium comparationis. Het wnt verklaart opaal echter als ‘uurwerk, dat met opaal is versierd’ (wnt xi, 331, deze plaats). Volgens Six' enigszins misleidende wijze van uitdrukken telt dus niet het klokje de uren met radertjes, maar houdt Brandt zich (al te) vele uren bezig met de radertjes in het klokje.
3-4	is ... vast?: (terwijl ik dan moet vragen:) ‘Is het nog niet heel? Hebt u het kunststukje voor elkaar?’ (vgl. wnt xviii, 770)
4	dit zal u spyten: Dit zult u vervelend vinden
6	Zoo help my voort: Wees mij dan snel ter wille
	salf: lenig
	myn langh verdriet: mijn smartelijk lang wachten
7	met de klokslagh net: juist bij het slaan van de torenklok
8	dees broddery uitkryten: alom bekendmaken dat dit knoeiwerk is
9	haast en fix: binnen korte tijd en piekfijn in orde
10	wie: ieder die
	dat werk: nl. uw reparatiewerk

11	't is van den rechten Brand doen hooren: verkondigen door te zeggen: ‘'t Is het werk van de kundige Brandt.’
12-13	Gelyk ... sleet: Zoals uw zoon (wegens zijn verdiensten) wordt aangemerkt als een eersteklas dichter, zo zou dan, meen ik, ook uw kundigheid minder snel in vergetelheid raken (omdat u zoudt worden aangemerkt als een eersteklas horlogemaker). In deze regels dicht Six een wel zeer grote macht toe aan zijn mondelinge reclame. De toon lijkt me dan ook sterk ironisch (vgl. ook de hyperbolische bewoordingen in r. 6 en r. 8). Brandts zoon is de dichter Geeraert Brandt (vgl. het volgende sonnet).
14	Daar 's vinders naam, o jammer, is verlooren: Terwijl toch de naam van de uitvinder (van het uurwerk en het uurwerkmaken), ach helaas, wèl in vergetelheid is geraakt.