Gedichten (2 delen)

[p. 798]

[470] Verjaargety, van myne moeder.aant.

O saalige oorsaak van myn leeven,

Beminde moeder, deesen dagh,

Van eenensestigh jaar beschreeven,

Sints uwe wiegh, werd met een lach

Geseegent, van uw andre kindren,

Vermaanende, om een appeltaart.

Maar wyl uw jaaren vast vermindren,

Hoe dat ghe meerder werd bejaart,

Op elken dagh, een daghjen naader,

Aan 't graf, dat kind, en moeder scheidt:

Zoo was het best, van allegaader,

Dat uw verjaardagh wierd beschreit.

Och! kan het zyn, in seeven jaaren

Verjaare moeder maar een maal.

Wat moeder zal aan taarten spaaren,

Wensch ik, aan heur geslacht, betaal.

Maar 't is vergeefs, dat wy zoo wenschen:
Gesetten tyd verslindt de menschen.