Gedichten (2 delen)

[p. 791]

[466] De droes, uit myn paard gedreeven.aant.

De droes van Drusus, Romes held,

Een duivel, by simple Amstelaaren,
Geworden, was in 't paard gevaaren,

Hem maakende al het lyf ontstelt.

Ik liep niet tot een wys besweerder,

Of zielverwaareloosde vent,

Die, met syn tooverende prent,

Erkent werd, voor een helregeerder:

Maar tot een smit der paarden arts,

Die met Grieks hooi, tot pap beslaagen,
Den duivel hem wist af te jaagen,

Na weinigh onlusts, en wat smarts.

Nu laat myn ros sich moedigh mennen.
Maar met den droes valt sorglik rennen.