Gedichten (2 delen)

[p. 761]

[446] Leste antwoord, aan Joan Radermacher.aant.

O dichter van te heuschen rym,
Ghy aamloos werden, of in swym,
Als was uw wakkre kloeke geest
Verflaauwt, en minder dan geweest?
Hier jongen, langh my vlughs wat wyn,
Of hart verquikkenden asyn.
Ghy aamloos werden? eerder zal
Het nimmer drooge waaterdal
Uitdroogen, tot een graasigh veld,
Waar Filida heur schaapjes telt.
Eer werd het vuur, in Etnaas kruin,
Beswommen van den God Neptuin,
Gebluscht, van syne waaterschaar.
Uw brein gelykt die bronnenaar,
Die altyd brandend waater stort.
Neen, aademryke borst, daar schort,
Met reeden ook, wat anders aan.
Het is de Keiser Justiniaan,
Die luistren doet syn goude wet:
Daar dichten u te veel verlet,
Lyk myne lesse, sonder pit,
Die swygende eerst, vergifnis bidt.