Gedichten (2 delen)

[p. 655]

[384] Vermaaninge.aant.

O sondige Amstelschaar,
Gepaart, en sonder paar,
Dryf rouw, en smeek Gods Soon,
Op Vaaders grammen throon.
Smeek hem, die hoogh geëert,
Door Englen ons regeert,
Naast synen heilgen Geest,
Met God, als God, gevreest.
Smeek hem, die door syn soen,
Dat hy, aan 't kruis, wou doen,
Versoenen kan uw schuld,
Met 's Heemels ongeduld.
Uw schuld, die 't heele land
Steekt, in verwarden brand,
In plensingh van duur bloed,
En roovingh van groot goed.
Hy, vol barmhartigheit,
Deemoedelyk gevleit,
Zal, in syn Vaaders hart,
Doen smarten uwe smart.
Hy, door het vroom gebed,
Meelydende verset,
Zal Englands krygh, en wee
Verwisselen, in vree.
In vree, zoo soet, van aard,
Wanneer se broeders paart,
Als geur der balsemboom,
Langhs Arons hoofd, en soom.
Hy zal het oorloghslot,
Dat grimmigh swaard van God,
Doen weiden, op den hals,
Van Mahomet, zoo valsch.
Gelyk, langhs Jor, en Dan,
Het heir van Midian
Verbaast sich self versloegh,

[p. 656]

 

Eer Gideon het joegh.

 

Syn arm is niet verkort,

 

Syn goedheit niet verdort,

 

Hy blyft, van ouds, bekent

40

Almachtigh, sonder end.

 

O sondige Amstelschaar,

 

Gepaart, en sonder paar,

 

Dryf rouw en smeek Gods Soon,

 

De vree daalt uit syn throon.