Gedichten (2 delen)

[p. 455]

[269] Op een boetsenmaaker.aant.

Pier Pierse, een kluchtge, drollge haan,
Van 't siekbed, naa een langh vermaan
Van kou, van brand, van drooghte, en dorst,
Ontstaan, in 't eelste van syn borst,
Al reeds geneesen, deur Krispyn,
Een gaauwen kaalen Medicyn,
Die echter visiteeren quam,
En elk bezoek noch zoo veel nam,
Ontboo, want dit viel Pier te duur,
Een andren dokter, teegen d'uur,
Dat d'omkomst van de voorste was.
Die omgekoomen, daar van pas,
Verwondert syn kollega siet.
Krispyn die vraaght wat dit bediedt.
Men heer, seit Pier, ik ben nu wel,
Myn drankjes zyn nu muskadel:
Dies riep ik dien geleerden heer,
Op dat ik, met hem, consulteer,
Wat raad, of middel, dat men leest,
Die my van u versoek geneest.