Gedichten (2 delen)

[p. 47]

[45] [Op het blanketten van 't vrouwvolk in Spanje.]
V.aant.

Dit porcelyn, waar uit u pleegh te schuimen

Den Nectar die uit Venus druiven seep,

Dit tengre vat kryght hier, of daar een neep,

Waar van 't syn oor verliest, door wulps versuimen.
Zal uwe toorn 't vermors'len, en verkruimen,

Niet vraagende of een silversmid een reep

Kon smeeden, waar men 't handich weer by greep?

Zal uwe voet 't vertreen, en 't huis doen ruimen?

De bakker van zoo kostlik porcelyn

Verkocht het u, op trouwicheit in 't slyten,

Mids brak het daar met stukken vry zoud zyn,

Om half verlies, waar om 't dan wegh te smyten?

't Welk als u dorst, naa 't snellende verdwyn

Der gramme vlam, u wroegende zal spyten.