Nederduytsche spraakkonst

waarin de gronden der Hollandsche taale naauwkeuriglyk opgedólven, en zelfs voor geringe verstanden, zo ten aanzien der spellinge als bewoordinge, duydelyk aangeweezen zyn

Van de ^† Oorsprongkunde.

DOor de Oorsprongskunde onderscheydt men de woorden in zekere ^* Spraakdeelen, die by de Nederduytschen negen in getal zyn, en genoemd worden een Lédeken (Articulus), Naamwoord (Nomen), Voornaamwoord (Pronomen), Werkwoord, (Verbum), Deelwoord (Participium), Bywoord (Adverbium), tZamenvoegsel (Conjunctio), Voorzetsel (Praepositio), en Tusschenwerpsel (Interjectio).

Hiervan zyn de vyf eerste veranderlyk, en de vier laatste meerderdeels onveranderlyk.

† Etymologia.

* Partes Orationis.