Stichtelijke gezangen, in verscheidene gelegenheden gedicht, en met aanmerkingen, tot verstand van eenige stukken uit de H. Schrift, verrijkt. Deel 2

[p. 161]

Val der eigenliefde.

Op eene nieuwgemaakte Zangwijze.

I.

'k Zal 't oogenblik gezegend noemen,

Dien dag den allerblijdsten dag;

Toen ik met licht mijn' rampstaat zag,

En de Eigenliefde in 't hart kon doemen.

Ik kwam uit al het aardsch' gedruisch,

O Heiland, toen de Godheid nader;
Ik vond in God een' ted'ren vader.

En artsenijen aan uw kruis.

II.

Mijn roem klinkt eens op Eng'lenwijzen;

Zoo al mijn roem in ootmoed is:

En daal ik hier, ik zal gewis,

Door daalen naar den hemel rijzen.

Leer mij, mijn God, als 't eigen woelt,

Mijn NIET in laagheid recht beschouwen;
Leer 't hart op 't eenig AL vertrouwen,

Daar 't in zijn laagte uw hoogheid voelt.

[p. 162]

 

III.

 

Verhoor tog mijn ootmoedig zuchten;

 

Ban al de grootsheid uit mijn ziel.

 

Och dat de trotsche Dagon viel,

 

Voor wiens verheffing ik moet duchten.

 

Val, Hoogmoed, die den hemel tart;

 

Al 't Eigen steunsel is ellendig:

 

Mijn Bondark, blijft alleen bestendig;

 

Mijn JESUS, is de steun van 't hart.