Stichtelijke gezangen, in verscheidene gelegenheden gedicht, en met aanmerkingen, tot verstand van eenige stukken uit de H. Schrift, verrijkt. Deel 2

[p. 157]

't Middenpunt der ziel.

Zangw: O wat heerlijk. Bl. 38.
Of: Vleiend spreeken. Bl. 76
Of: Dan si goadi.

I.

Hemelstraalen,

Die, in 't daalen,

Treffen kunt,

Juist vereend in 't middenpunt:

Schepsels kwijnen,

En verdwijnen;

'k Vind in God mijn hoogste goed,
't Rustpunt voor 't ontroerd gemoed.

II.

Deed mij 't zwerven,

JESUS derven;

't Heilbegrip

Drijft mij naar dit middenstip.

Is door de oogen

't Hart vervloogen,

't Wordt (o allerheuchlijkst lot!)
Weêr verzameld in mijn' God.

[p. 158]

 

III.

 

'k Vind door 't bidden,

 

Hier het midden:

 

's Waerelds kring

 

Geeft geen rustpunt hoe gering.

 

Na al 't woelen,

 

Rust te voelen;

 

Maakt mijn ziel, die zwerft en zweeft,

 

Stil, nu God haar antwoord geeft.

 

IV.

 

Gods bewaaren,

 

't Stil bedaaren,

 

Doen mij staan;

 

En nooit uit mijn rustpunt gaan.

 

Zalig rusten,

 

Daar de lusten

 

Sterven, of van 't aardsch gespeend,

 

Ganschlijk zijn in God vereend.