Stichtelijke gezangen, in verscheidene gelegenheden gedicht, en met aanmerkingen, tot verstand van eenige stukken uit de H. Schrift, verrijkt. Deel 2

[p. 97]

't Langduurig wijken van gods licht en geest, in 't laatst van 't Joodsch gemenebest voor 's heilands komst⁺
Of de XIII. Psalm berijmd.

Op eene nieuwgemaakte Zangwijze.
Of: Op die van den XIII Psalm.

I

Hoe lang vergeet Gij mij in druk,

Getrouwe HEER, daar 'k onder buk?

Hoe lang zal ik U hulpe vergen?
Hoe lang zultge Uw gezicht verbergen?

Ik mis met U, mijn waar geluk.

II.

Hoe lang zal 't hart, dat dwaaslijk oogt

Op 't schepsel, daar Gij 't al vermoogt

Met raadslaan in mijn binnenst woelen?

+ 't Langduurig wijken van Gods licht en Geest, In 't laatst van 't Jooosch Gemenebest voor 's Heilands komst.] Dat de XIII Psalm op deezen tijd ziet, besluit ik, (1) Deels uit het verband waar in hij staat niet de voorgaande; (2) Deels uit den aart der spreekwijzen, die een langduuirig missen van Gods tegenwoordigheid in de Schechina, of wolk- en vuurkolom, en van den Geest der Voorzeggingen schijnen aan te duiden; (3) Deels uit vergelijking met den X, LXXIV, LXXV, LXXVI, LXXVII. Psalm. - Men vindt hiêr I. Een klagte v. 2, 3. II. Een Gebed v. 4, 5. III. Het zegevieren van 't geloof v. 6.

[p. 98]

 

Zal 't al den dag^† zijn smert gevoelen?

 

En blijft mijn vijand slaâg verhoogd?

 

III.

 

Aanschouw, verhoor mij, HEER mijn God,

 

Geef door 't geloof mij 't heilgenot

 

Van uwe gunst, doe d'afgrond zwigten.

 

Laat 's levens Zon mijn oog verlichten;

 

Geen donk're doodslaap zij mijn lot.

 

IV.

 

Mijn neêrlaag zij nooit 's vijands roem;

 

Dat hij zijn kragt geen Godheid noem;

 

't Is louter afgodsdienst en leugen.

 

Dat geen verdrukkers zich verheugen;

 

Zoo 'k wankel, en mijn dwaasheid doem.

 

V.

 

Neen! ik vertrouw op Uw beleid,

 

Uw magt en goedertierenheid.

 

Ik zal mij in uw heil verblijden.

 

Ik zing U HEER, die na al 't lijden

 

Mij weldeed, daar mijn ziel op pleit.

† *Al den dag] ﬦָוי in 't Hebr. betekent volgens R. Salomo, die dit uit R. Menachem aanhaalt, het zelfde met םוי םוי, dat is Dag aan dag. En dat sluit op deeze plaats zeer wel, gelijk ook, schoon de Hr. Gusset het anders begrijpt, op Exod. XIII. 21, 22, & Num. IX. 21, vergelijk Neh. IX. 19. Psal. LXXVIII. 14, & Jes. XXI. 8. De Hr. Rhenferd zet het over, Den ginschen dag: Op. Philol. p. 799. Doch 't eerste gevoelen geeve ik de voorkeur.