Stichtelijke gezangen, in verscheidene gelegenheden gedicht, en met aanmerkingen, tot verstand van eenige stukken uit de H. Schrift, verrijkt. Deel 2

[p. 35]

't Hart aan Christus opgedraagen als propheet, priester, en koning.

Op eene nieuwgemaakte Zangwijze Of
Liefelijk boschje en zilveren vlieten.

I.

Godlijke LEERAAR, vol mededoogen,
Zie op mijn ziel met meêlijdende oogen.

Ben ik nog duister, blind, en verward;

Och onderwijs mij, leer mij aan 't hart.

Woorden der waarheid mag men mij leeren:
Waarheid der woorden zal ik ontbeeren,

Als ik niet diep naar 't grondige delf.

'k Geef U het hart, ai leer Gij me zelf.

II.
Hoogste PROPHEET, Uw godlijk orakel,
Toont mij alleen, de keurige schakel

Van Uw verbond, en zaligen weg:

[p. 36]

 

Leer mij, dat ik er Amen op zeg.

 

Schootge in Uw' wandel heldere straalen,

 

't Goddelijk vuur moet inniger daalen:

 

Koester den grond, verwarmende gloed,

 

'k Geef U het hart, ontvonk het gemoed.

 

III.

 

Pleitende Borge, PRIESTER voor zonden,

 

'k Mebbe melaatsch de lippe bewonden;

 

't Hoofd is ontbloot, de kleêren gescheurd;

 

Door mijn onreinheid alles verbeurd.^*

 

Pharpar is droog, met Abanaas beeken^†

 

't Outer, en 't waschvat, zuiv'ren gebreken.

 

Pleit Gij me vrij; zoo wascht mij Uw hand.

 

'k Geef U het hart, het zij U verpand.

 

IV.

 

Stervende PRIESTER, sterven mijn krachtent

 

Stervende zal ik leven verwachten;

 

Stervende wordt al 't Eigen gedood;

 

Stervende werk ik 't geen Gij geboodt.

 

Stervende Held, den Draak te betemmen,

 

Golven van 't hart weer effen te kemmen,

 

Hoort tot Uw macht: en zwijgen die slil;

 

'k Geef U het hart, en volg uwen wil.

* Zie Lev. XIII:45.

† Zie 2 Kon. IV:12-14.

[p. 37]

 

V.

 

Leevende HEILVORST, die mij het leven,

 

Door Uwen dood hebt wedergegeeven:

 

Schrijf uwe wetten in mijn gemoed;

 

Zend uwen schepter, geef Uwen gloed.

 

Doe mij in 't strijden hulpe verwachten;

 

Schenk mij Uw leven, schenk mij uw krachten:

 

Dat ik door U den vijand verwinn.

 

'k Geef U het hart, ai heersch er toch in.

 

VI.

 

Hemelsche KONING, 'k roem Uwen luister.

 

Jammerlijke aardkloot, akelig duister;

 

Mengelklomp vol van zonde en verdriet:

 

Alles belooftge, 't Hemelsche niet.

 

Opperfte Koning, 't hemelsch is boven;

 

Mag ik U lieven, leeven, en looven:

 

Wat mij mishaagde, wat mij beviel;

 

'k Geef U het hart, dit 's 't leven der ziel.