Spolia mundi

[p. 102]

[Leer mij de onschendbaarheid van uw gave]

Leer mij de onschendbaarheid van uw gave,
O, Schoonheid, in wier blik ik God begroet:
Der Liefde vaderland, der wereld haven;
Want zalig hij wiens deel gij zijt en goed;
Die, worm, zich in uw kern weet in te graven:
In die onscheidbaarheid van Vuur en Gloed
Waaraan de hemelen zich maatloos laven!