Spolia mundi
(1949)–Jacques Schreurs– Auteursrecht onbekendJacques Schreurs, Spolia mundi. Het Spectrum, Utrecht / Brussel 1949
DBNL-TEI 1
Wijze van coderen: standaard
-
gebruikt exemplaar
exemplaar Koninklijke Bibliotheek Den Haag, signatuur: 9316 B 18
algemene opmerkingen
Dit bestand biedt, behoudens een aantal hierna te noemen ingrepen, een diplomatische weergave van Spolia mundi van Jacques Schreurs uit 1949.
redactionele ingrepen
Bij de omzetting van de gebruikte bron naar deze publicatie in de dbnl is een aantal delen van de tekst niet overgenomen. Hieronder volgen de tekstgedeelten die wel in het origineel voorkomen maar hier uit de lopende tekst zijn weggelaten. Ook de blanco pagina's (2, 4, 6, 46, 80) zijn niet opgenomen in de lopende tekst.
[pagina 1]
SPOLIA MUNDI
[pagina 3]
JACQ. SCHREURS M.S.C.
SPOLIA MUNDI
MCMXLVIIII
UITGEVERIJ HET SPECTRUM
UTRECHT BRUSSEL
[pagina 118]
INHOUD
De Krekel op de Harp | Blz. 5 |
Amsterdam | ||
i Ik kwam naar Amsterdam gevlogen | 8 | |
ii 'k Zag Amsterdam ontwaken | 9 | |
iii Zie, wit als zuiver laken | 12 | |
iv Onder het mistroostig pruilen | 13 | |
Kerstmis in Amsterdam | ||
i Kerstavond | 15 | |
ii Kerstnacht | 16 | |
iii Kerstmorgen | 17 | |
iv Onnozele kinderen | 19 | |
v Het Plein | 20 | |
vi Het Lied | 21 | |
vii Hebt, Amsterdam, gij plaats voor Drie | 22 | |
viii Oudejaarsavond | 23 | |
Vondelpark | 23 | |
Sneeuwlandschap bij Amsterdam | 27 | |
Het warenhuis | 28 | |
Stadsschouwburg | 29 | |
De Emmausgangers | 30 | |
Het hert op de Dam | 31 | |
Christofoor op het IJ | 32 |
De Gedaante | 34 | |
Nocturnen | ||
i Waak op, als de storm in uw schoorsteen huilt | 35 | |
ii Hij reed op een houten paard door een tuin | 36 | |
iii Mijn hemeltje toch! - wat ben ik moe | 37 | |
iv Hoort, hoort hoe zijn stem in het noodweer schalt | 38 | |
v O, Stad, uw poorten staan wagenwijd | 39 | |
vi Vriendinnen, dienaressen harer pracht | 40 | |
De Soldaat | 41 | |
Cimetière des Incurables | 42 | |
Terug naar Ithaca | 45 |
[pagina 119]
Het Plantsoen | Blz. 48 | |
De Haas | 56 | |
De Hanen | 57 | |
Honden | 58 | |
De Herten | 59 | |
De kleine Hond | 60 | |
De domste dieren | 61 | |
De Geit | 62 | |
Het Paard | ||
Waar is het paard, waar is de draver | 63 | |
Langs de zilv'ren waterslinger | 64 | |
Het Bokje | 65 | |
Vogels | 66 | |
Duiven | 67 | |
Ganzen | 69 | |
Eenden | 70 | |
Zwanen | 71 | |
Rumor in casa | 72 | |
Waar een Haan | 73 | |
Bijen | 74 | |
Modónnoc | 75 |
Arcadia, van herders en van fluiten | 82 |
Van weemoed en verwondering bevangen | 83 |
Aan de ingang van de morgen rezen waterhozen | 84 |
Zij voedt haar kinderen met vogelzang en rozen | 85 |
De engelen die we ons droomden blijven ons begeven | 86 |
Heb ik mijn hoop dan in de mens verloren | 87 |
Wie houdt de luister van het kind verscholen | 88 |
En wie bestond het op zijn aards bestaan | 89 |
Sneller dan water is mijn tijd verlopen | 90 |
Geen land hoe ver of 'k maakte lange reizen | 91 |
Mijn voorhoofd staat met zweet en as beschreven | 92 |
Aan wensen rijk, een leven lang beleden | 93 |
Avond des levens die uw schaduwbeelden | 94 |
De mens, steeds even groot als zijn gedachten | 95 |
Als in dit land de koekoek zich doet horen | 96 |
De zware pracht van ene vruchtentak | 97 |
Ik had uw dag geroken en bij rozen | 98 |
[pagina 120]
Nu gaat Maria door het morgenuur | Blz. | |
Leer mij de onschendbaarheid van uw gave | 1 | |
Nacht, toen het vuur niet uitging in de rozen | 1 | |
De wereld schrok van die sublieme roof | 1 | |
Toen zij dan in een goddelijke slaap | 1 | |
i Druiven van Elis, die van u bedronken | 1 | |
ii Klassiek van geest, maar reeds bedwelmd dier lente | 1 | |
iii Zó, wat hier Vondel zong van bijen en van rozen | 1 | |
iv Onzegbaar groot komt dit Geluk mij voor | 1 | |
v Niets wat voorbijgaat kan de hunker stillen | 1 | |
vi Als blinden tasten wij - o, vizionaire Breughel! | 1 | |
vii Altijd dit heimwee naar u, grijze Kathedralen | 1 | |
viii Leven we aan 't eind dan van onze idealen | 1 | |
ix Wanneer die stapelplaats van schedels en skeletten | 1 | |
x De spot der spotters maakt hij niet te schand' | 1 | |
xi In de armoe van mijn geest heb ik betracht | 1 | |
xii Aan uw groot hart zal luid mijn klein hart slaan | 1 |