Spolia mundi

[p. 5]

De krekel op de harp

De krekel zong en zij werd boos:
‘Wat sjirpt die harp weer troosteloos!’

En toen zij staakte met haar lied
Verroerden ook de snaren niet,

Maar maakte zij weer een begin
Dan zette meê de harp weer in.

't Werd onder wijzen nooit beslecht,
Hoe dit krakeel werd bijgelegd.

Doch merkt van de moraal het slot:
Indien de mens niet zingt, zwijgt God.

Zó groot plezier heeft God in hem,
Dat Hij zich beeld maakt van zijn stem.