Spolia mundi

[p. 72]

Rumor in casa

De minne, dacht gij, baart dit ongetij?
Vergis u niet! Hoe simpel ze dan zij
Laat zich de duif zomaar de bek niet stoppen
Met wat ze niet of nauwlijks kan verkroppen;
Tien tegen één is politiek discours
Weer de oorzaak van dit duiventilrumoer,
Want brengt Bourdon, door 't dwepen met de Fransen,
De poppen niet aan 't dansen
Dan gaat mijn bruine pater onvervaard,
Die dan maar slecht zijn evenwicht bewaard,
Mijn rosse burgemeester aan zijn kleren
Die scheiding voorstaat tussen kerk en staat
En stuiven dès de veren...

Alleen de moederduive
Die nu en dan een strootje wat verlegt
En in zichzelf daarbij dan iets heel innigs zegt,
Broedt rustig door en laat de veren stuiven.