Een onvervulde belofte
Eliza Mather
(Calais, 9 april 1833 - Antwerpen, 9 mei 1885)
E. Mather is de dochter van een Engelse moeder en een Schotse vader en werd geboren in Frankrijk (in een wijk van Calais, St. Pierre). Haar jeugd bracht zij door in België in het Oost-Vlaamse Dendermonde. Een familievriend, de dichter Emmanuël Hiel - vooral bekend door zijn nationale cantates en oratoria - bracht haar in contact met de vaderlandse letterkunde en stimuleerde haar poëtisch en muzikaal talent. Haar eerste gedichten schreef zij in het Engels, geïnspireerd door de lectuur van het werk van de romantische Ierse dichter Thomas Moore (1779-1852).
Gedichten van E. Mather zijn terug te vinden in enkele dagbladen en tijdschriften uit de jaren 1861-1866, maar ze werden nooit gebundeld. In 1867 trad zij in het huwelijk met de heer Basse, officier van beroep, waarna zij niet meer schreef. Ze overleed te Antwerpen in 1885. Vóór 1867 publiceerde zij enkele gedichten in de liberaalgezinde krant Gazette van Dendermonde en het Nederduitsch Tijdschrift. Postuum werd werk van haar uitgegeven in De Vlaamsche Kunstbode (1886): een reeks van acht elegieën onder de titel ‘Immortellenkrans’ en ‘Wind van den winternacht’, een poëtische dialoog tussen de dichter en de wind. Bij die gelegenheid schreef de jonge Louis Franck, die later bekendheid verwierf als Vlaamsgezind advocaat en liberaal politicus, een korte levensschets onder het pseudoniem Victor Ponos. De bekendmaking van Mathers werk gebeurde door bemiddeling van haar zoon Maurits Basse (1868-1944), een leraar en auteur die in 1920-1921 een tweedelige studie zou wijden aan het aandeel van de vrouw in de Nederlandse letterkunde, waarin Eliza Mather een meer dan bescheiden plaats wordt toebedeeld.
Auteursrechtelijk beschermd