Op Bacchus. Den ouden, en Huydendaeghschen Droncke-Man: Ontdeckt uyt de Heydensche Historien, Onderricht uyt de Heylige Schriften, Door Den Eerweerdigen, Godtvruchtigen, ende Hoogh-geleerden Heere, D. Jacobus Sceperus, Amsteld: Praedicant in Goudâ.
INd' Elementen praelt den loff der Waeter-stroomen,
Seyt Pindarus vermaert, van Thebe voortgekoomen.
En onder het Metael muyt uyt het geele Gout,
Gelijck de Weerelt sulcx voor wis en seecker hout.
Maer onder alle Vocht geschoncken ons tot drancken,
Muyt uyt den Eed'len Wijn, gegroeyt aen Wijngaerts-Rancken.
Soo seer den Venusijn het Sap Falerne roemt,
Wort huyden 't BachrachsNat voor 't alderbest genoemt.
Den Wijn verheught den Mensch, en Godt aen sijn Altaren:
Sy doet de duysternis van het Verstant opklaeren:
Sy coestert 't Ingewant; doet deugt aen het Gedarmt,
Aen Lever, Milt en Maeg, en d'aengebooren warmt.
Sy maeckt den Ouden Jong; den Geemelijcken goedich;
Den Blooden geeftse Hert; den Helden maecktse moedich,
In Maetelijck gebruyck: dit bleeck in d'ouden Man
Den strengen Cato. selff; gelijck betuygen kan
[Folio ††2v]
[fol. ††2v]
In't Boeck van d'Ouderdom den Prins der Orateuren,
Welckx Meester noch gelijck geen eeuwe sal gebeuren.
Verwacht dan, Leeser niet, dat Scepers scherp Verstant
Den Wijn hier laeken sal: 't is 't Misbruyck dat hy bant.
Gelijcker Misbruyck valt in 't Stuck der Medicijnen,
Soo wort het oock gespeurt in't drincken van de Wijnen.
Den Crocus, Bezoar, gebruyckt in recht gewicht
Brengt baet den Crancken aen: Maer niet daer na gericht,
Doet Croock al lacchende den Mensch de Ziel uyt braecken;
En Bezoar door sweet de bitt're Doots-neut kraecken.
Soo gaet het met den Wijn, gebruyckt na eysch en maet;
Off gulsich ingehaelt in dert'le Overdaet.
Misbruyckt; sy doet den Mensch na Godes Beelt geschaepen
Den Beesten zijn gelijck, het Swijn, den Leeuw, den Aepen:
Sy brengt Ellenden by, en sonder eynd' veel quaet;