Werken. Deel III
(1934)–Jan van Ruusbroec– Auteursrecht onbekend* VII. Heiliging van den omgang met de medezusters *Voert-meer, alse ghy opstaet ende ghenesen syt vander <siecheit>Ga naar voetnoot16), soe gaet oetmoedelyc weder in uwen dienst. Ende en verkiest niet, maer daermen u sedt, daer gaet: eest int waschehuys, ochte toe den sieken, ochte inde cokene. Ende verkiest altoes den nedersten dienst; ende gheeftmen u dien, soe verblydt u, ende neemet gherne. Hoochtmen u, soe bedroeft u ende nemet node. Ende alsoe seldi toenemen in duech- | |
[pagina 95]
| |
den. Syt sempel ende vroet ende ghetrouwe in uwen dienst. En liecht nietGa naar voetnoot1) noch en sweert noch en vloect niet; want die willens ende wetens des pleghen, die verduemen haer ziele. Syt vredelyc ende verdrachelyc onder uwe zusteren. En syt niet eenwillich maer eendrachtich met uwen susteren tot allen goeden dinghen. En sceldt niet; en versmaet niemene; en bedrueft noch en bedruct niemene; en bescaemt niemene noch en lachtert niemene; en oordeelt niemene; ende en spreect ghene achtersprake. Mint alle menschen te gode, ende en[de]Ga naar voetnoot2) benydt noch en bedriecht niemene met woorden noch met werken. En hebt gheen ansel, noch en wreect gheen dinc. Syt saechte ende goedertieren, ende en strijt omme gheen dinc, maer laet u altoes verwinnen. Hebt liever die duecht te behoudene, dan hoverde ende crych ende eyghenen wille. En doet gheen dinc gheveynsdelyc om u te toenen ochte om heylich schinen. Syt warachtich in woorden ende in werken, ende haedt alle ondoechde in u, ende die merct nauwe ende verdryfse waer ghy moecht.
Leert die-gheene daer ghi by syt, met goeden woorden, ende noch meer met goeden werken. Eest dat u yemen yet <misdoet>Ga naar voetnoot3) ochte messeecht, dat vergheeft hem te-hans [gherne]Ga naar voetnoot4) in uwe herte, al en begheert hys niet noch en bidt. Ende toent hem alzoe goeden aenschyn ende alzoe bliden, dat hi hem scamen moghe vore gode ende vore u, ende ghesaechtGa naar voetnoot5) werde in zyn ghemoede. Eest oec dat ghy yemene mesdoet ochte messegt, bidt hem te-hans dat hyt u vergheve, ende valt hem te voeten, eestGa naar voetnoot6) dat ghyne daer mede saechten moecht ende sine huldeGa naar voetnoot7) <ghewinnen>Ga naar voetnoot8). Syt altoes gracioes, blide ende goedertieren onder uwe gheselscap; niet sunderlingheGa naar voetnoot9), maer ghemeyne, ende ghereet yeghewelcken die uws behoeft. Siet, dit syn die dinghe, die ghy nu ghehoort hebt, die god van u begheert.
|
|