Werken. Deel III
(1934)–Jan van Ruusbroec– Auteursrecht onbekend
[pagina 96]
| |
* VIII. Heiliging van den maaltijd ** A. Matigheid *Voert-meer, alse ghi comt ten reeftere met uwen susteren, soe spreect uwe benedictie na uwe ghewoente. Ende al hebdi groten hongher ende lost ter spysen ende ten drancke, hoedt u van overate. Want gulsicheit es wortele ende oerspronc alre zonden; want daer-uut wast traecheit ende oncuyssche neyghinghe ende by-wilen oncuysche werke, <ende>Ga naar voetnoot1) daer-na menichfuldicheit der zonden. Adam onse eerste vader en hadde gheenen hongher; nochtans wart hi becort van gulsicheiden, ende brac dat ghebot ons heren ende viel in dootsonden, ende wy alle met hem. Maer cristus, die <gods sone>Ga naar voetnoot2), die hadde hongher, ende hi waert oec becort, ende verwan den viant, ende sprac aldus tot onser leeringhen: ‘Die mensche en leeft niet alleene inden brode, maer in yeghewelcke woorde dat daer comt uten monde gods’Ga naar voetnoot3). | |
* B. Lichamelijke en geestelijke honger *Ghi weet wel dat die mensche es van twee natueren te-gadere ghevoecht: gheestelyc ende lyflyc, dat es, van zielen ende van lichame. Die lyflycke natuere wert ghevoedt met lyf<li>kerGa naar voetnoot4) spysen, ende de gheestelycke natuere met gheestelycker spysen. Die lyflycke hongher es verganckelyc, ende die spyse ghebrekelyc, ende dat leven stervelyc. Maer de gheestelycke hongher dat es karitate, godlycke minne, <die es ewech>Ga naar voetnoot5); die spise es leven; dat leven es salich ende glorioes: gheëenicht met gode te sine. Die lyflycke spise die ghereyden wy selve ochte ander menschen. Maer die gheestelycke spyse die heeft ons god <selve berydet>Ga naar voetnoot6) inder eewicheit. Ende waer gheestelycke hongher es, daer es altoes eewighe spise bereedt. Maer daer lyflyc hongher es, daer es dicwile armoede ende groot ghebrec. Ende hier-omme, die | |
[pagina 97]
| |
gheestelycken hongher ende dorst heeft, hi wert altoes ghespyst van gode, ende hi leeft vore gode in graciën. Maer die lyflycke hongher alleene heeft, hi es doot vore gode, want syn leven en es anders niet dan beestelyc. Ende hier-omme, die wile dat ghi uwe lyflycke nootdorft neemt, soe verheft uwe ghemoede vore dat aenschyn ons heeren. Ende sidt ter tafelen met cristus ende met den inghelen ende met den heilighen bi uwen susteren, ende ontfaet die gaven ende die gherechten die uut gode vloeyen: soe werdi ghespyst ende ghevoedt naden inwindighen mensche met eewigher spysen. Ende alzoe leefdi gode. Sterft der werelt ende leeft gode, <ende>Ga naar voetnoot1) soect ende smaect die dinghe die hier-boven <syn>Ga naar voetnoot2), dat es eeweghe spise die u cristus bereet heeft.
| |
* C. Wijze versterving *Syt onbecommert met u-zelven, ende neemt nootdorft uws lichamen alsoe alst god versiet. En soect noch smaec noch lost noch gherief, maer laedtGa naar voetnoot3) u grove spise ghenoeghen ende dat den anderen overblyft, eest alsoe dat ghyt van natueren vermoecht. Syt besceedenGa naar voetnoot4) ende wys, ende merct uwe complexie ende uwe natuere, wiesGa naar voetnoot5) ghy nootdorstich syt ende wies ghi ontberen moecht. Want gheefdi uwen lichame te vele boven sine noot, soe sterctiGa naar voetnoot6) uwen vyant; ende gheefdi hem te luttel, soe bederfdi uwen knecht, daer ghi gode mede dienen soudt. | |
* D. Het voorbeeld der woestijnvaders en ordestichters *Siet ane die outvadere die hier voermaels inde woestine laghen. Si aten haer broot met ghewichten, ende sy droncken water met maten; soe sere minden si abstinencie, darvenGa naar voetnoot7) ende nauwe nootdorst. Nochtan waren si liberael ende milde den-ghenen die <bi>Ga naar voetnoot8) hem waren ende alle den gasten die tot | |
[pagina 98]
| |
hem quamen. Men vindtGa naar voetnoot1) oec van den-ghenen die oordenen stich[s]tenGa naar voetnoot2), ende regulen dichdenGa naar voetnoot3), ende daernaGa naar voetnoot4) leefden, alse Augustinus, Franciscus, BenedictusGa naar voetnoot5). Dese waren hem-selven hartGa naar voetnoot6) ende swaer, sober ende ghemate, ende van nauwer noodorft. Maer si waren haren broederen, ende den-gheenen die bi hem waren, saechte ende ghenadich, ende ute-vloeyende meldeGa naar voetnoot7) in allen dinghen dies si behoefden.
| |
* E. Ontaarding in de huidige kloosters *Dit leven ende dese regule ventmen noch ghescreven inden boeken, maer inder herten ende inden werken eest bi-na al vergaen. Want abde ende abdisse, ende de prelate der heiligher kercken, in wat state van relegiën dat si syn, si leven al-meest, datGa naar voetnoot8) schyntGa naar voetnoot9), na heerheit ende na lost hoors lichamen, met groter familiënGa naar voetnoot10) ende met groten costGa naar voetnoot11), als oft si inde werelt waren. Men vendt in alle religiën, ende al-meest in alle cloesteren, rycke ende arme als inde werelt. De prelate, moneke, nonnen, sustere ende broedere, ende al dat rycke es in gheestelycken state, die sluten hare cameren, ende eeten ende drincken dies hem ghelust. Men moet hem des avens vraghen wat si des anderdaghes eten ende drincken willen, ende hoement hem ghereeden sal. Ic en spreke niet op de-ghene die siec syn, cranc ende out; ochte alsoe teeder syn van natueren, dat si die grove spise niet en vermoghenGa naar voetnoot12). Maer ic mein alle de-ghene die den vleesche leven, ende hem-selven onoordelycGa naar voetnoot13) minnen ende hare gherief. Die syn alle hart ende onghenadich, vrec ende onghemeine van hem-selven ende van al dien dat si hebben ochte vercrighen moghen. Dese ghelycken wel den rycken man daer onse here af spreect in sinte lucas evangelieGa naar voetnoot14). Die was ghecleet met purpurre ende met byssen; ende hi adt | |
[pagina 99]
| |
ende dranc alle daghe verweendelyc; ende hi en gaf niemene nietGa naar voetnoot1), noch oec den armen lazaruse die vore sine porte lach. Alsoe sidt nu dat arme convent inden reeftere vore der rycker porten. Maer men en gheeft hen niet meer dan si hebben moeten. Ende al riepen si datment inden hemel horen mochte, men gave hem niet een ey ochte eenen halven harinc meer dan si pleghen te hebbene. Nochtan moeten si dicwile vasten, ende den last draghen, nacht ende dach, van singhene ende van lesene. Ende hier-omme, eest dat si zyn ghehoorsam ende verduldich, ende volstaende in oordenen ende in regulen <tote-der>Ga naar voetnoot2) doot, si werden ghevoert van den ingelen met lazarusse in abrahams schoot. Maer die rycke vrecke die hem dat ghemeyne goet appropriëren, ende daer-<ave>Ga naar voetnoot3) leven na lost ende na ghenuechte haers lichamen, si werden begraven met den rycken man inder hellen gront. Ende inder berrender vlammen selen si begheren eenen dropel waters op haer tonge, ende die en wert hem nemmer-mere.
| |
* F. Besluit *Ende hier-omme, syt sober, [ende]Ga naar voetnoot4) wel gheoordent ende ghemate; swighende, ende ghenoechsamGa naar voetnoot5) in spise ende in drancke; ende verheft u herte te gode, die wile dat ghi uwe noetdorft neemt. Ende daer-na spreect uwe gracie met uwen susteren naGa naar voetnoot6) uwe ghewoenheit, ende danct ende loeft gode van allen goede. Ende bidt hem vore die-ghene daert ave comen es. Ende bidt hem oec dat hi u vergheve uwe onbesceydenheitGa naar voetnoot7), ochteGa naar voetnoot8) ghi yet te vele ochte te luttel ghenomen hebt: dat hi u dies ghenadich sy. |
|