Werken. Deel III
(1934)–Jan van Ruusbroec– Auteursrecht onbekend* Eerste deel. Korte verklaring der XII artikelen ** I *<I>ndenGa naar voetnoot6) beghinne leert ons kersten ghelove, dat yeghewelc ghelovich mensche zonder twifel ende sonder vreese met ongheveys<der>Ga naar voetnoot7) vriër herten meynen sal ende uutspreken metten monde aldus: Ic ghelove in eenen god den almechteghen vader, sceppere ende makere hemels ende eerden ende alre sienlijcker dinghe ende onsienlijcker dinghe, dat sijn: materlijcke, lijflijcke dinghe, ende gheestelijcke dinghe, als inghele ende zielen. Dit heeft god al zonder materie van niet ghescapen ende ghemaect. | |
[pagina 62]
| |
* II *Ende hier-na volcht onse ghelove aldus: Ic ghelove in onzen heere jhesum cristum, den eengheboren sone gods, die ute den vader gheboren es voer alle die werelt, dat es: sonder beghin, inder eewicheit, god van gode, licht van lichte, warich god van eenenGa naar voetnoot1) ghewari<ghen>Ga naar voetnoot2) gode, gheboren, niet ghemaect; eene substancie, dat es: eene natuere met den vader, sonder ondersceet. Overmids desen <selven>Ga naar voetnoot3) sone sijn alle dinc ghemaect; want hi es die wijsheit des vaders daer alle dinc in leven. Ende al <es>Ga naar voetnoot4) daer anderheit ende onderscheet inden personen, hi esGa naar voetnoot5) eene eeneghe natuere met den vader. | |
* III *Ende wij gheloven dat dese selve eewigheGa naar voetnoot6) sone gods omme ons menschen ende om onze salicheit nedercomen es vanden hemelen. Ende hevet onse mensce[sche]lijcke natuere aenghenomen: ende es ontfaen vanden heilighen gheests <dat es: overmids were ende cracht des heilichs gheests>Ga naar voetnoot7); ende es gheboren vander maecht marien, ende es warich mensce worden. Want ghelijcker-wijs dat ziele ende lichaem te-gader maken eenen menscheGa naar voetnoot8), alsoe es <de>Ga naar voetnoot9) gods sone ende mariën sone één cristus. | |
* IV *Die omme onse zalicheit es ghepassijt ende ghepijnt, ghecruyst, <doot>Ga naar voetnoot10) ende begraven, onder den rechter die doen was te jherusalem, die hiet poncius pylatus. Ende al-te-hans voer sine ziele neder tote der hellen met groter macht ende met groter vrouden, ende brac met zijnder godlijcker macht die poerten van motale ende die yseren grendele, ende verloste die patriarchen ende de propheten die in | |
[pagina 63]
| |
hem ghelovet hadden ende met groten verlanghene sijns verbeydt hadden, ende hi verloste die-ghene die hem met trouwen ghedient hadden ende sonder dootzonde ghestorven waren van beghinne der werelt, ende niemene anders meer. Want die gode niet en minden, ende quaet ende onghetrouwe hadden gheweest, ghelijc den duvelen, die moeten eewelijc daer bliven, ghelijckerwijs dat abraham sprac tot den rijcken vrecken man die in die <diepe>Ga naar voetnoot1) helle was begraven, verre beneden onder alle <de-ghene>Ga naar voetnoot2) die gode toebehoorden. | |
* V *In den derden dage stont cristus op vanden dooden met eyghender cracht, dat niemen anders doen en mach. Want sine gloriose levende ziele was met gode éénGa naar voetnoot3) in dat voerboechGa naar voetnoot4) der hellen, ende zijn doode lichaem was met gode één inden grave. Ende doen ziele ende lijf te-gader quam, doen stont hi op glorioesGa naar voetnoot5), ende met hem vele ander lichamen, in die eere sijns vader ende in gloriën ende in vrouden alre inghelen ende alre heylighen ende alre goeder menschen. Ende sijnder menscheit es macht ende eere ghegheven in hemel ende in eerde ende inde helle. Ende overmids hem <ende in hem>Ga naar voetnoot6) zoe es alle die macht der heiligher kercken. Ende alsoe als hi die doode op-verwecte, vore sine doot ende na sine doot, met eyghender cracht, alsoe hebben heilighe menschen dicwile in sire cracht lijflijc ende gheestelijc dode opverwect, inden ouden testamente ende oec inden nuwen. | |
* VI *Daer-na opden vertichsten dach, soe clam hi op toe den hemelen, ja boven alle hemelen van materiën, alse die apostel spreectGa naar voetnoot7), toe den gheestelijc<ken>Ga naar voetnoot8) hemelen dat die inghelen zijn; ja ende oec boven alle inghelen in- | |
[pagina 64]
| |
den verborghenen hemel, dat es in eene verborghene weerdicheit daer hi boven alle gheeste ghehoghet is. Want naGa naar voetnoot1) der menscheit sidt hi ter rechter hant des almechtichs gods sijns vaders. Niet en zuldi wanen, dat god die hemelsche vader sidt oft sta, ochte dat hi handen hebbe, want hi es een gheest. Maer die eedele menschelijcke natuere in cristo, die es verheven ende gheseten boven alle ghescapene natuere in die hoochste macht ende in dat edelste goet <dat god>Ga naar voetnoot2) gheleysten mach.
| |
* VII *Ende hier-na, inden lesten daghe, es hi toe te comenne met glorien ende met godlijcker moghentheit, met groter scaren alle der inghelen ende der heilighen, ende hi sal doemenGa naar voetnoot3) ende oordeelen die levende ende <de>Ga naar voetnoot4) doode, dat sijn: die goede ende de quade. Ende sijns rijcs en[de]Ga naar voetnoot5) wert nemmermeer inde. | |
* VIII *Voert selen wij gheloven dat die vader metten sone sendden den heiligen gheest, dat es harrerGa naar voetnoot6) beyder minne, opden vijftichsten dach na die opverstannisse ons heeren; ende dien ontfenghen alle die apostelen met alsoe groter macht ende wijsheit, dat si daer-na niemene en ontsaghen, maer sy leerden ende bekeerden in alle die werelt alle menschen die heblijc waren tot den rijcke gods. Ende hier-omme sal yeghelijc kersten mensce volghen der heiligher kercken, ende spreken met milder herten ende met vryen moedeGa naar voetnoot7): Ic ghelove in den heilighen gheest, die heere es ende maect levende. Want hi is die eewighe minne des vaders ende des soens. Ende hi es ute-gaende uten vader ende uten sone. [Ende hi es ute-gaende uten vader ende uten sone.] Ende hi wert te-gadere aenbeedt ende gheëert met den vader ende met | |
[pagina 65]
| |
den sone; want die drie persone sijn een god, dat es: ééne substancie in eenicheit der natueren. Ende alsoe als dat woordt gods es die sone gods, alsoe es die minne gods die heylighe gheest. Ende hier-omme, yeghewelc goet mensche die gode mint, hi heeft den heilighen gheest in hem, ende hi werct alle sine goede werke overmids den heiligen gheest. Ende hier-omme spreect onse ghelove dat die heylighe geest sprac dore die propheten, dat was inden ouden testamente, voer die toecomst ons heeren.
| |
* IX *Voert zele wij gheloven, dat die heilighe gheest es eene uutvloeyende minne, die vervult <hevet>Ga naar voetnoot1) hemel ende eerde met allen goede. Ende overmids dese minne soe es die heilighe kercke één ende ghemeyne <al eertrike dore>Ga naar voetnoot2). Ende si es gheheeten apostelijc. Want die hoge prince sinte peeter ende die andere apostelen hebbense ghefondeert ende ghesticht op eenen vasten steen, dat es <jhesus cristus>Ga naar voetnoot3). Hy es onze fondament, ende wij zijn alle levende steene inden tempel gods, spreect sinte peeterGa naar voetnoot4), dat es: alsoe langhe als wij karitateGa naar voetnoot5) ende kersten ghelove behouden. Ende alle ghelovighe menschen te-gadere, dat es die heylighe kercke. Want overmids den heilighen gheest, die een bant es der minnen, soe sijn sy alle vergadert in één ghelove ende in één doepsel, in ééne wetGa naar voetnoot6) der ghebode ende der sacramente. Ende hier-omme en sal niemen sijn noch bliven in twifele ochte in wane van eenighen poente dat die heilighe kercke ghemeynlijc oefent ende houdet, want hi ware onghelovich. Ghewarich ghelove met minnen ghe ciert, dat es die innichste ende de hoochste vroude die ic nu weet. Die eenvuldighe vergaderinghe alre ghelovigher menscen die es heylich, want si zijn alle ghewasschen met den bloede ons heeren jhesu cristi, ende si zijn ghesalvet met der graciën des heilighen gheest, ende ghe- | |
[pagina 66]
| |
heylicht overmids de inwoeninghe der heiligher drivuldicheit. Ende hier-omme es eenicheit der heyligher kercken alse die arke noe. Alle die buten der arken bliven, die moeten alle bedervenGa naar voetnoot1). Ende dat zijn alle die-ghene die hem-selven ave-deylen, ende in eenighen poente contrarie zijn der heiligher kercken ochte kerstenen ghelove, dat es: met valscher leeren, met valschen hope, met valschen [met valschen] twiveleGa naar voetnoot2); ende alle dieGa naar voetnoot3) hope ende troost setten in truffen ende in boetenGa naar voetnoot4), in droemen, in waersegherenGa naar voetnoot5), in toveriën, inden duvel te bemanen; ende alle die meer eeren ende ontsien oft minnen eenighe creatuere dan gode, ende meer ghetrouwen in eenighe creatuere, oft hopen, dan in gode. Dit sijn alle ave-ghedeilde menschen, ende verdorven lede die niet en leven in eenicheit der heiligher kercken. Want ghelijckerwijs dat ééne ziele ende één lichame hebben vele lede, alsoe heeft cristus ende die heilighe kercke vele lede die alle leven overmids den heilighen gheest. Ende alsoe alse een mensche met éénen monde spijst ende voedt alle sine lede, ende elc let leeft ende dient den anderen, alsoe ghelijckerwijs spijst ende voedt cristus een-yeghelijc goet menschen met sinen goeden werken, alle die lede der heiligher kercken. Ende hier-omme, al zijn yeghewelken heilighen ende yeghewelcken goeden mensche sine werke proper ende eyghen in eeren ende [eyghen in eeren] in <loene>Ga naar voetnoot6), si zijn oec doergaende alle die lede der heiligher kercken. Want alle heilighen ende alle ghelovighe menschen sijn één in onsen heere jhesum cristum. Ende elc es des anders let. Ende cristus es dat principael<ste>Ga naar voetnoot7) let der heiligher kercken, want hi es onser-alder hooft ende wij sijn sine lede. Dat hooft ghevet leven alle sine leden. Ende die cristus gheest ende cristus leven in hem niet en hebben, die en sijn sineGa naar voetnoot8) niet, maer zij zijn afghedeilde doode lede. Ende hier-omme leeren ons die apostelen voerweert, dat wij gheloven zelen ghemeyninghe der heilighen. Want alsoe ic te-hants seide, soe
| |
[pagina 67]
| |
spijst ende voedt onse heere jhesus cristus, met sinen gheeste ende met sinen levene, die heilighen inden hemel ende die zielen int vaghevier ende die goede menschen in eertrijcke, ende yeghewelcken na sinen staet. Want dit es al ééne heilighe kercke ende ééne ghemeyninghe der heilighen, ende oec ééne ghemeyninghe alles goets. | |
* X *Ende op-dat niemen buten deserGa naar voetnoot1) ghemeynheit en blive, soe spreect die heilighe gheest dore die apostele, dat wij gheloven selen verlatenisse van al onzen zonden; dat es, inden eersten, overmids den dopen daer wij ghedoept werden ende ghereynicht inden bloede ons heeren, ende weder levende overmids sine heilighe doot. Hier wert scout ende pine vergheven van al den zonden die die mensche vore ghedaen hevet. Maer men mach dat <doepsel niet meer dan eens>Ga naar voetnoot2) onfaen. Nochtans en wilt ons die heilighe geest niet verliesen: eest dat wij die ierste dope besmet hebben met onsen zonden, dat ander doepsel es allen zondaren ghereet dien hare zonden rouwen, endeGa naar voetnoot3) ghenade soeken, ende ghemeyninge der heylighen ende der heiliger kerstenheit begheren: si werden alle ghedoept inden heilighen gheest, dat es, <in>Ga naar voetnoot4) die overvloedigeGa naar voetnoot5) goetheit gods, diereGa naar voetnoot6) en gheene zonden en moghenGa naar voetnoot7) zijn te groot noch te vele, eest datmen ghenade soect na gherechteGa naar voetnoot8) ordinancie der heiligher kercken. | |
* XI *Hier-na leert ons die heilighe gheest dore der apostele mont, dat wij gheloven zelen ende ontbeiden met allen heilighen dat ghemeyne opverstennesse alre lichamen, van den eersten menscheGa naar voetnoot9) tot den lesten, dat es: dat yeghewelcke ziele sal weder ontfaen haren properen eyghenen lichame dien si droech ende daer si in leefde op eertrijcke. Want God | |
[pagina 68]
| |
dieGa naar voetnoot1) al vermach, ende alle dinc van nieute ghesciep inder eerster materiën, ende adams lichame <maecte>Ga naar voetnoot2) vanden limeGa naar voetnoot3) der eerden, hy es oec wel mechtich onse lichamen weder te makene vanden zelven pulvere der eerden dat van onsen [onsen] lichame comen es, hoe verre datGa naar voetnoot4) oec in eertrijcke ghedeylt es ende ghespraeyt. Ende dit hevet god eewelijc aensien, datGa naar voetnoot4) behorlijc <es>Ga naar voetnoot5) ende recht, dat die goede mensche in ziele ende in lichame gheloent werde, die met ziele ende met lichame gode ghemint ende ghedient hevet. Ende dat es oec wel recht, dat die quade menscheGa naar voetnoot6) ghequelt ende ghepijnt werde alsoe als hi den duvel ende den zonden ghedient hevet, ende in allen sinen levene niet beteren noch bekeeren en woude. Ende hier-omme, opden lesten dach, dat es inden dage des oordeels, alse die bazune luydt, dan zelen alle die doode opstaen, spreect die apostel sinte pauwelsGa naar voetnoot7); dat es, als cristus die godssone neder-comen sal vanden hemelen inder locht met allen ingh <el>enGa naar voetnoot8) <ende> met allen heilighenGa naar voetnoot9), ende met gloriën ende met groter macht. Ende dit sal sijn bi jherusalem, daer hi den eersten mensce maecte, ende daer hi den mensche weder hermaecte metGa naar voetnoot10) zijnder heiligher doot, alsoe verre alst in hem was. Daer sal hi neder-comen, ende
sine stemme ende sijn ghebodt ute-gheven als een here ende een moghende rechter alder werelt. Ende overmids sine macht ende zijn ghebodt, zoe selen alle lichamen der menschen weder-ghemaect zijn, ende opstaen in eenen oghenblic, niet ghelijc van oordinen noch van loene, maer al ghelijc ende van eenen tide der jare, dat es: vanden selven tide dat onse heere jhesus cristus was doen hi starf om onzen wille. Want een mensche van hondert jaren ende een kint van eender nacht, die selen ghelijc groot sijn van lichamen. Ende al sijn hier die goede menschen cropel, lam ende blint, <si>Ga naar voetnoot11) zelen opverstaen volcomen met allenGa naar voetnoot12) leden sonder vlecke ende sonder smette, glorioes als den lichame ons heeren jhesu cristi. Maer den quaden <verdoemden>Ga naar voetnoot13)
| |
[pagina 69]
| |
sal in allen dinghen contrarie gheschien. Siet, aldus sal yeghewelcke ziele haren eyghenen lichame aendoen, ende sal comen ten oordeele met ziele ende met live.Ga naar voetnoot1) Ende alsoe als job spreectGa naar voetnoot2) die heilighe man, soe selen wij met onsen vleeschelijcken oghen gode sien, dat es te verstane onsen heere jhesum cristum na sijnder menscheit. Want hi sal hem vertoenenGa naar voetnoot3) in dier selver vormen ende ghedaenten daer hi om onsen wille in leefde ende starf. Die goede menschen zelen sijn aenschijn zien blide ende glorioes. Maer <hi sal>Ga naar voetnoot4) hem den quaden vertoenen in gruweleGa naar voetnoot5), met groterGa naar voetnoot6) onweerdenGa naar voetnoot7) ende sere vertorent. Ende overmids de gherechticheit ende de wijsheit gods die alle dinc claerlijc bekint, soe sal yeghewelc mensche gherecht oordeel ontfaen van woorden ende van werken ende van allen dien dat hi je ghedede. Ende dat oordeel en wert nemmermeer verwandelt. Want die quade selen eewelijc verdoemtGa naar voetnoot8) sijn, ende die goede eewelijc behouden.
| |
* XII *Hier-na leert ons die heilighe gheest dore der apostele mont, dat wi gheloven zelen eewich leven. Ende dat selen wij begheren. Ende daer-omme spreken die apostele ende die heilige kercke inden inde van onsen ghelove: Amen, tot eenen teekene dat wij alle ontbeiden ende begheren selen die toecomende salicheit die ons van gode gheloeftGa naar voetnoot9) es. Want dat es een inde ende eene volmaectheitGa naar voetnoot10) alles dies wij nu gheloven. |
|