Werken. Deel III
(1934)–Jan van Ruusbroec– Auteursrecht onbekend
[pagina 43]
| |
<Vanden vier becoringhen> | |
[pagina 45]
| |
<Vanden vier becoringhenGa naar voetnoot1)>
| |
[pagina 46]
| |
noch hi mede. Want hi keert zijn aenschijn vanden eenvoldighen lichte der waerheit dat in hem es; ende hi keert hem in de menichfuldicheit der scriftueren: ende hier-omme blijft hi onverlicht van gode. Want hi en wilt den gheeste gods noch niemene wiken, maer altoes der letteren volghen, ende al verstaen ende leeren na zijn hoot ende na zijn goetduncken. Ende hier-omme es hi dicwile contrarie ganserGa naar voetnoot1) leeren, ende goeden menschen, ende rechter heilicheit. Ende hier-ave comt vele stridens ende crighens; endeGa naar voetnoot2) maect ghedeylde herten, ende es een groot hinder rechter karitaten. Want wert hi wederstaen, hi wert tornich; ende laetmen <hem>Ga naar voetnoot3) tsine, soe verweent hi heme Ende hier-omme spreect die apostel: ‘Die weentGa naar voetnoot4)
staen, hi sie dat hi niet en valle’. Want zelen wij staende bliven ende behuedt werden dat wij niet en vallen in groven zonden, soe moeten wij ons-zelven leeren kinnen, ende ons-selfs waer-nemen, ende eenvoldich inkeren in ons zelven, ende inwoenende bliven biden insprekene gods. Daer zelen wij hooren ende leeren rechte waerheit ende leven. Ende dan sal onze leven concorderen metter heyligher scriftueren ende met allen heylighen. Ende overmids minne der duecht ende rechte oetmoedicheit, zoe selen wij begheren berespt ende gheleert te sine vander screftGa naar voetnoot5) ende van allen menschen. Ende ons sal altoes lusten te hoorne ende te siene ganse leere, ende heylicheit van levene. Ende dese dinghe toenen eenen goeden mensche. Want alle dese dinghe sijn herde verdrietelijt te hoorne ende te wetene alle den-gheenen die hem-selven te-male niet en laten, <ende>Ga naar voetnoot6) alre eyghenheit haers selfs <willichlike>Ga naar voetnoot7) niet en vertiën, in jegenwoordighen dinghen ende in toecomenden dingen, in eender stervender oefeninghen haerrer natueren, haers vleeschs ende haers bloets, harer sinne ende harer vernuftigher werke, na alderwijs dat si van <gode>Ga naar voetnoot8) ende van sinen heilighen vrienden vermaent, gheleert ende ghedreven werden.
| |
[pagina 47]
| |
* De vier heerschende vormen van misleiding en haar algemeene oorzaak: gebrek aan zuivere meening. *Want nu in desen tide regneren .iiij. becoringhen inde werelt, daer hem een-yege<lijc>Ga naar voetnoot1) mensce medeGa naar voetnoot2) proevenGa naar voetnoot3) mach oft hi in dole es, oft een ghewarich na-volgher ons heren jhesu christ<i>Ga naar voetnoot4). Want het sijn vier manieren van dolinghen. Ende alle die menschen die gheestelijc scinen, ende niet warachtich noch doechsam en zijn van levene, die zijn verleydt ende verdoelt in eene wise van desen vieren. Nu verstaet, ende merct <nu vele>Ga naar voetnoot5) rechteGa naar voetnoot6), welc die saken zijn daer alle dolinghen <ute>Ga naar voetnoot7) comen. Soe wat mensche die gode niet en meynt noch en mint boven hem-selven ende boven alle dinc, hi es altoes roekeloesGa naar voetnoot8) ende onachsam der eeren gods ende alle der ghewarigher duechde ende gods selve. Ende hier-omme es hi bereet tot allen wisen van coringhen. Want hi es cranc ende onwetende, ende mach verleidt werden sonder zijn weten in menichfuldighen dolinghen. Nu en wille ic hier niet spreken vanden menschen die leven in openbaren groven dootzonden, want haer werken sijn openbare. Maer van al den-gheenen die in twifele ende in wane ende in gheestelijcken schine dolen. |
|