Werken. Deel III
(1934)–Jan van Ruusbroec–
Auteursrecht onbekend* V. Zes trappen ter Godsgenieting, als samenvatting van al het gezegde. ** A. Drie lagere trappen. *Sal de mensce gods ghebruken, daer-toe behoren drie poente, dat es: ghewarich vrede, inwindich swighen, minlijc aencleven. Die tuschen hem ende gode gewarighen vrede vinden sal, hy moet gode alsoe liefhebben, dat hy met vryen moede ende omme die eere gods alles vertyen mach dat hi onordelijc oefent <ochte>Ga naar voetnoot7) mint, ende jeghen die eere gods besit ochte besitten mochte. Dit es dat eerste poent, dat noot es allen menschen.  Dat ander poent, dat es een inwindich swighen; dat es
| |
[pagina 40]
| |
dat hi ledich sy ende onghebeelt van allen dien dinghen die hi je ghesach ochte ghehoorde.  Dat derde poent es een minlijc aencleven ane gode; ende dat selve aencleven es ghebruken. Want die ane gode cleeft van puerer minnen, ende niet om sinen eyghenen orbore, hi ghebruyct gode inder waerheit, ende hi ghevoelt dat hy mint ende ghemint wert van gode.
| |
* B. Drie hoogere trappen. *Noch zijn drie ander poente, die hoghere zijn, die den mensce stadighen ende hebbelijc maken altoes te ghebrukene ende gods te ghevoelne als hi hem daer-toe voeghen wilt. Dat eerste poent van desen, dat es rasten inden gheenen <dies men>Ga naar voetnoot1) ghebruyct; dat es daer lief van lieve verwonnen wert, ende lief van lieve beseten wert in bloeter weselijcker minnen. Daer es lief in lief met liefden ghevallen, ende yeghewelc es des anders al-gheheel, in besittene ende in rasten.  Hier-na volcht dat ander poent, ende dat heedtGa naar voetnoot2) een ontslapen in gode; dat es daer die gheest hem-selven ontsinct, hi en weet wie noch waer noch hoe.  Ende hier-na volcht dat derde poent ende dat leste datmen ghewaerdenGa naar voetnoot3) can, dat es daer de gheest scouwetGa naar voetnoot4) eene duysternisse daer hi met redenen niet inne en mach. Ende daer-inne ghevoelt hi [hi] hem ghestorven ende verloren ende <één>Ga naar voetnoot5) met gode sonder differencie. Ende daer hi hem één met gode ghevoelt, daer es god selve zijn vrede, zijn ghebruken ende zijn rasten.  Ende hier-omme eest al grondeloes daer hi sijns selfs in sterven moet in zalicheiden, ende weder levende werden in doechden alst minne ghebiedt ende haer berueren.  Siet, ghevoeldi dese .vj. poente in u, soe ghevoeldi al dat ic u vore gheseghet hebbe ochte seggen mochteGa naar voetnoot6). Ende in uwen inkeere, so es u alsoe lichtGa naar voetnoot7) ende alsoe ghereet scouwen ende
ghebruken, als dat ghi leeft inder natueren.  Ende ute deser rijcheit comt een ghemein leven daer ic u ave gheloefdeGa naar voetnoot8) te segghen inden beghinne.
|
|