Werken. Deel III
(1934)–Jan van Ruusbroec–
[pagina 4]
| |
* Eerste deel: korte uiteenzetting der drie eerste elementen ** A * <Dierste: een guet LevenGa naar voetnoot1). Van drien punten die enen goeden mensche makenGa naar voetnoot2)>Nu suldi merken drie poente die eenen goeden mensce maken.![]() ![]() ![]() ![]() | |
[pagina 5]
| |
*B. Tweede element: * <een gheestelic levenGa naar voetnoot1). Van drien punten die enen ynnighen gheesteliken mensche maken.Ga naar voetnoot2)>Voert-meer sal dese goede mensche werden een innich gheestelijc mensche, daer-toe behoren noch drie ander poente. Dat eerste poent dat es onverbeeltheit van her[e]ten. Dat ander poent dat es gheestelijcke vriheit inder begherten. Dat derde poent dat es inwindighe eeninghe te ghevoelen met gode.![]() ![]() ![]() ![]() | |
[pagina 6]
| |
inwindighe ernstGa naar voetnoot1) tot alre gheestelijcker oefeninghen. ![]() ![]() | |
* C. Derde element: * <een godscouwende levenGa naar voetnoot4). Van drien punten die enen scouwenden mensche makenGa naar voetnoot5).>Voertmeer seldi weten, sal dese gheestelijcke mensche een godscouwende mensche werden, daer-toe behoren oec drie poente. Dat eerste poent es dat hi dat fondament sijns wesens grondeloes ghevoele; ende alsoe moet hijt besitten. Dat ander poent es: sine oefeninghe moet sijn wiseloes. Dat derde poent: sine inwoninghe moet sijn een godlijc ghebruken.![]() ![]() | |
[pagina 7]
| |
wert die gheest gheware, dat hi hem-selven overmids minne ontsoncken es in die diepheit, ende onthoghet in die hoocheit, ende ontgaen in die lancheit. Ende hi ghevoelt hem-selven verdoelt inde wijtheit; ende hi ghevoelt hem-selven wonende in die ombecande becantheit; ende hi ghevoelt hem-selven ontvloten, dore dat aenclevende ghevoelen der eeninghen, in eenicheit, ende, dore al sterven, in die levendicheit gods. Ende daer ghevoelt hi hem één leven met gode. ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | |
[pagina 8]
| |
<al>Ga naar voetnoot1) verberen in die eenvoldighe eenheitGa naar voetnoot2) gods. ![]() ![]() ![]() | |
[pagina 9]
| |
scouwenden mensche sijn wesen ende sine oefeninghe. Maer niemen anders en maecht verstaen, want scouwende leven en mach niemen anderen leeren. Maer daer hare die eewighe waerheit oppenbaert inden gheeste, daer werden alle dinghe gheleert diere noot es. |
|