Surinaamsche mengelpoëzy(1804)–Paul François Roos– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 200] [p. 200] Brief van Nederland aan Suriname. Myn dochter! 'k heb den brief, my uit het west geschreven, Ontfangen; en uw taal, gewislyk taal van 't hart, Deed in het aanbegin uw moeders adren beeven: Myn boezem bonsde by 't verneemen van uw smart. Ik onderzocht terstond den grond der ergernisse, Waarvan gy melding maakt, en vond, helaas! in my Zelfs iets, dat strafbaar was voor 't moederlyk gewisse; Zie daar! 'k spreek ook oprecht en ken myzelf niet vry. 'k Heb, door toegevendheid voor myne Bato's zoonen, Reeds veel te lang gewacht om u myn hulp te biên. Uw broeders, die te zeer hun zucht tot heblust toonen, Doen zekerlyk geluk en welvaart van u vliên. 'k Heb daadlyk, op uw' brief, hen statig aangesproken, Hun broederhart vermurwd door moederlyke taal; [pagina 201] [p. 201] 'k Riep dat de vriendschapsband te schandlyk was verbroken, Dat die hersteld moest zyn!... Toen daverde myn zaal, En elk scheen straks bereid om bystand by te brengen. Maar, ach! myn dochter! ach! hoe wierd myn hart bekneld, Toen elk my toeriep, 't geen me een' traanenvloed deed plengen. ‘ô Moeder! 't vaderland dient eerst te zyn hersteld. Zoras een ieder tot zyn' pligt zal wederkeeren, En 't lieve vaderland tot rust zal zyn gebragt, Dan zal de lust tot hulp voor de oost en west vermêeren: Dit alles hangt alleen aan eendragts sterke magt. Nooit zal de Batavier, ofschoon in verre landen, Zyn zuster, broeder, vriend, vergeeten, neen, ô neen! Zoras de hulk van staat behoed zal zyn voor 't stranden, Zwaait onze hulpvlag weêr door alle zeeën heen. Gelief, uit onzen naam, uw dochter dit te schryven, ô Moeder! en betuig hoe 't ons zielgrievend spyt, Dat zy zo lang beroofd van onze hulp moet blyven, Maar troost haar evenwel door de uitkomst van den tyd.’ Zie daar der broedren taal, vol troostelyke woorden. Houd dus geduld, en werk met lust en yver voort. 'k Zend eerstdaags ook een' brief aan uw nabuurige oorden. Vaar wel! 'k schryf u welras een nieuws, dat meer bekoort. Vorige Volgende