Jeugdwerk 1884-1892

[p. 86]

Sonnetten.
Iaant.

Zooals een vorst, die 't glanzend hermelijn
Bergt onder poovren werker's dof gewaad,
En zoo vermomd, wat tot zijn dienaars gaat
Altijd gedenkend aan zijn vorstlijk-zijn,

En angstig dat één fout zijn spel verraadt
Hen volgt in al: hun taal praat, drinkt hun wijn,
Tot hij na 'n wijl 't vermomsel openslaat,
Dan zien ze 't prale' in vorstelijke schijn,

Zoo leef'k, verhullend 't Hooge Zelf, en ga
Eén stap met 't volk en praat naar hunne monden
In heimlijk-stil verkneut'ren op wanneer
'k Mijn mantel vallen laat en zie m' als Heer
Heersche' over hen en die zich onderstonden
Me' een pink te roeren, smeekend om gena.