Jeugdwerk 1884-1892

[p. 87]

II.

't Lijkt U zóó weinig - en 't is toch zoo veel;
't Is toch zooveel, en 'k heb zoo lang gezocht,
Eer ik 't in ziels-bezit bezitten mocht,
En 't opstaêgde' in mijn hart, een vast geheel.

Nu dreunt die deun gedurig door mijn brein,
En anders zie ik Mensche' en Leven aan,
Sinds 'k dit als Levens-wachtwoord heb verstaan
: De menschen mòeten wezen, die zij zijn.

Nu zal 'k in zachtheid door het leven gaan,
Veel deernis voelend met der mensche' ellend
Maar weinig komm'rend om hun klein gemoed.

En als 't gepeup’l in hoon mijn goden schendt,
Ook dàt vergeve - al kan 'k dàt niet verstaan,
- Maar 't leven wil het, en zìjn wil is goed.