Eglentiers poëtens borst-weringh

[p. 423]

CLXV.

Deus dat cui vult.

WY zien hoe dat staetgier'ghen na beheerschingh stryven,

Om door de scepters sway 't uytbrallen hunne naem,

Staet-zucht, en onrechtvaerdicheyt die kopp'len t'zaem,

Waer over dat wy zien zeer wondere bedryven,
Vermits de herten zo verhardt door eer-zucht blyven,

Dat recht, noch onrecht, noch bequaem noch onbequaem

Geen plaets en vindt, maer om 't uytjuygen hunliens faem

De zielen waghen zy ghelyck hun bloed en lyven.

Rechtvaerdicheyts balans geen evenaer en vindt,

Mits eygenbaet gaet veer rechtvaerdigheyt te boven,

Gheluckich acht hy zich die door 't gheweldt yets windt,

Al waer 't door tyrannijen, en moedwillich roven,

Iae niemant denckt dat niemant hier geen recht en heeft

Tot scepter, als die 't God door zyn verkiezingh gheeft.