Eglentiers poëtens borst-weringh

[p. 408]

CXXXV.

Serva modvm.

DE overvloed'ghe voorspoet heeft zodaen'ghe krachten,

Dat zy de menschen teug'loos woestich runnen doet,

Op blazende de prael de trots en hooghe moedt,

Dat zy, helacy! niemant als hun zelven achten,
De hovaerdije stoockt het vier in hun ghedachten,

En yd'le waen die blaest met winden zo verwoedt,

Ghesproten uyt de schicht van wanckelbaere spoedt,

Dat onghereghelt zy verdwaelen in hun prachten,

Wyl dat den wijzen met ghezonde voor-beraedt

Door teughel ende maet in voorspoet kan volherden,

Vermits zyn voorzichts-kracht 't gheluck niet toe en laet,

Dat zyn meest'resse van zijn herte zoude werden,

't Gheluck dat nimmer in zyn hert zo heerschend' zit,

Of hy blijft zelven Heer, doet maet, en 't vroed' ghebit.