Eglentiers poëtens borst-weringh
(1619)–Theodoor Rodenburg–
Auteursrechtvrij
[pagina 378]
| |
Tamen Discam.VErwelckt, helaçy! is de Lent mijns groene Iaeren,
De blonde-locken zyn in gryse nu verkeert,
De kreup'le ouderdom mijn ieughde heeft verteert,
Myn frisse leden zyn nu niet gelijck zy waeren,
De stramme loomheyt komt het lichaem nu beswaeren,
De krachten nemen af, de lafheyt die vermeert,
De tijts alwerckingh heeft de moedicheyt verneert,
En 't oude hooft bemopt met witte gryse haeren.
Leer-gierich was ick oyt, en noch niet rusten ken,
De tijt valt my te kort om tot myn wensch te gh'raeken,
Vermits ick met de eene voet in't graf nu ben:
Waer over dat ick van de nood een deughd moet maken,
Nu dat de snelle tijt my schichtich is ontgaen,
En dat myn Zonne zet, zo lees ick by de Maen.
|
|