Eglentiers poëtens borst-weringh
(1619)–Theodoor Rodenburg–
AuteursrechtvrijOmnia mea mecum porto.SOm heijen op Fortuyn de grond van hun gelucken,
G'lijck of het licht ghevalle nimmer wiss'len zou,
Niet denckend' dat Fortuyn is een lichtvaerd'ge Vrou,
Die schichtelijcke geeft, en licht'lijck kan ontrucken,
Ia wisselt schielijck 't luck in iammerende drucken,
De vreughde in verdrieten, en de weeld' in rouw.
Te bouwen op't geluck, valt vaeck een swack ghebouw,
Want die in vreughd is vry, stort dick in droefheyts jucken.
De grootste rijckdoms haef noyt gheen gelucken bracht,
Die nu de hooghste is, valt schielijck morgen laghe.
Gheleertheyt en verstant voor't heylste luck men acht,
Waer inne dat Fortuyn niet bruycken kan heur vlagen.
Den wijzen Grieck, ô kloecken Bias! ghy verstont
Dat ghy uw waerdste luck en goed staeg by u vondt.
|
|