Eglentiers poëtens borst-weringh
(1619)–Theodoor Rodenburg–
Auteursrechtvrij
[pagina 341]
| |
Vivitur ingenio; Caetera mortis erunt.
HOe stryft de heb-lusts-schicht na staet, na haef, na pracht,
Hoe swerft de Zee-man in 't gedruys van woeste baeren,
Hoe holdt, en zolt de mensch om schatten te vergaeren,
Hoe dat staet-gier'ge gril na kroon en scepter tracht!
Hoe woeld elck nae 't verkrijch van heerschappy en macht!
In schrickelijck ghevaer 't gheen ryzen doet de haeren,
Gh'lijck ofter eeuwich luck in Aerdtsche lucken waeren,
Helaes, dit hebben wert het heylste luck gheacht,
Wijl Deughd, ha Hemels Deughd! beginnickt al hun woelen,
En 's menschens Ziel op pronckt met Goddelijck çieraet:
Laet gier'ghe Staet-vreck zotlyck nae't vergancklijck doelen,
De Deughde-lievert zoeckt een ancker-gronde staet.
Wie zou doch niet, ick bids, de deughde dan verkiesen
Die eeuwich leeft, als d'andren stervend', 't al verliesen?
|
|