Eglentiers poëtens borst-weringh

LXXX.

Meritis sint praemia digna.
Waerde verdient achtingh.

DE schoonheyt inde deughd zyn in waerd evenaerdich,

Doch elck een in het zyn, mits die zijn onghelyck,

Maer als de deugd en 't schoon zyn beyde even waerdich,

'k Wil zegghen dat het schoon is oock van deughden ryck,

Zo is het schoon, vermits de deughdens glory prachtich,
Hoogh-loflijck, waerom doch? mits die waerd verdient achtingh.

EYNDE.

ANdreas Alciatus werdt geacht, geweest te hebben een vande eerste der Zinne-beeldens vindingh, en nae hem Sambucus, en Hadrianus Iunius, die zeer vernuftelijck door stomme beelden hebben kunnen uytdrucken de gheheymen hunluyders voornemens: vermits de werckelyckheyt der beelden uytdruckelijck te verstaen geeft de meeningh der vinders: Ia zo duydelijck, datmen zonder beschrijvinge der zelvighen de zin volkomen verstaet, ghelyck of die door letteren uyt-gheleydt waeren,

[p. 340]

waer over dat de Zinne-beelden dickwils bevallycker zyn als wydt-lopende beschryvingen voor ghemeene verstanden; zo dat de gheleerden zegghen

Scribimus indocti doctique Poëmata passim.

Want d'ongheleerden begrypen vaecken meer door 'tspeculerende ooghs-wackerheydt, als door 't lezens moeyelijckheyt: 't welck veroorzaeckten dat d'oude gheleerden be-yverden na de uytvindinghe der Zinne-beelden, zo dat de zelfde immer stichtigh en tot deughde-lockende zijn gheweest, berispende het quaet, en pryzende het goet. Deze voorgaende Zinne-beelden handelen zeer tuchtelijck van 't beloop der liefde, desgh'lijckx d'aerdt en eygenschap, aenroerende de ghevaeren, aenwyzende 't beleydt, en afbeeldende de ghevallen die de liefde zijn onderworpen. Ick bekenne dat deze ghevoeghelycker zyn voor jeughdighe zinnen, als bejaerde herzenen, bequamer voor de bloeyende Lenten als voor de stuymighe Herbst: doch dies niet teghenstaende moghen de zelvighe zonder onstichtingh wel door gryzerts ghelezen werden: want onder besneuwde hoofden schuylt noch zomtyts een voncxken van liefde, door de ghedachten des verleden tydts, die by yeder immer gheacht is gheweest de beste: waer over dat d'ouden Waghenaer met vermakelyckheyt noch gaeren hoort des sweeps klaeteringh: Dies zullen wy hier by voegen 200. Klinck-dichten gerymt op de Zinne-beelden van G. Rollenhagen, zo zin-ryck als stichtich, om 'tspits te bieden aen de Poëten-haeters, in eere der kunst-lievende liefhebbers van 't hondert-jaerige Eglentier In Liefd bloeyende, wiens dubbele Gulde Bruyloft nu den 17. Septemb. 1619 op 't prachtichst-gecelebreert behoort te werden, zo door het zoet-geurighe Lavendel Wt levender jonst, als Honigh-teelende-Bykens uyt Yver, om door de drievuldicheyts Susterschap te brallen in Amsteldamsche glorie.