Eglentiers poëtens borst-weringh
(1619)–Theodoor Rodenburg–
AuteursrechtvrijSapienta Constans.STantvasticheyts borst-weer geen stormens buy verschrickt,
Noch 't donderend ghedruys van aerdsche razernijen,
Schut af de blixems blick van't onlux toverijen,
Midts het bedaerd ghemoed de schichts-vlaeg overwickt,
En het stantvaste oog de ontstantvast verklickt,
Stantvasticheyt kan 't meest in't meest onluck lijen,
En met een Helde-moed de komste tegen strijen,
Dat vreeze voor de dood hun nimmer en bestrickt,
Noch dood, noch sterven vreest: en die de dood niet vreesen,
De dood gheen dood en is, mits vreeze is de dood,
Dus waer geen vrees en is, daer kan geen sterven wesen,
Mits dat stantvasticheyt de vreese gantsch verstoot.
Dit is de Heyl'ge vrucht die stantvasticheyt teelde,
En storm noch blixem krenckt gelijck een marm're beelde.
|
|