Eglentiers poëtens borst-weringh

Bruylofts-Liedt,

Stemme:
Phoebus is langh over de Zee, &c.

AL-bestuurder, Hooghe Godt,
Wilt deez' nieu ghe-echten leyden,
Op dat d'yd'le werl'd verzot
Hun niet van hun God verscheyde,
Laet de werelds boze kuur
Niet verbyst'ren hun natuur;
Blijft, Heer, huns zielens stuur.

2. Zielens eerste hooft-gronds kracht,

Is het lyfs en zielich neyghen,
Heyl verkrijght hy die't betracht,
Want ziel-heyl is elllicks eygen,
Maer de wille komt te spaed,
Zo wy niet door Gods voor-raed
Verwerven zijn ghenaed.

3. Die ghenaed verkrijghtmen wis,

Zo wy smeken met ghebeden;

[p. 296]

 

Mits de wille Godts mild is,

 

Zo wy all' zijn wille deden,

 

Doch de wercken winnen niet;

 

Maer hier door ghewis gheschiet,

 

Men Gods behaegh gheniet.

 

4. Dat behagen wercken kan

 

Luyster zijns ghenadens stralen,

 

God ziet onz' ootmoedich an,

 

En laet mildt zijn graçy dalen,

 

Gratien zo over-groot,

 

Die in d'alderswaerste nood

 

Ons vryen voor ziels dood.

 

5. Deze graçy wenschtmen u

 

Bruyd'gom en Vrouw-Bruyd te zamen;

 

En wy zinghen met u nu

 

Lofzangh-Goods zijns heyl'ghe name,

 

Dus wy bidden all' ghemeen,

 

God u in dit Echts ver-een;

 

U ziele luck verleen.

 

6. God verleen u Echte-teelt,

 

Meerder wy niet wenschen kunnen,

 

Om te zien u beeldens beeld;

 

Vruchtbaerheyt wil d'Hemel gunnen,

 

En u wenschingh t'eenemael,

 

Schutterput en Venedael,

 

Godt hoed' u voor zond's dwael.

EYNDE.