Eglentiers poëtens borst-weringh

[fol. **4v]

Klinck-dicht,
Ter eeren
Den Ghelaurierden Poeet
Theodore Rodenburgh.

DAelt van Parnassum nu ghy driemael drie Goddinnen,

Uytschatert heug'lijck onder God Apollos lier

Hoe loff'lijck dat hem dees Amstelze Batavier

Gespitst heeft, om Momistens-spits te overwinnen,
Zich werend' Ridderlyck, 't gheen niemant durft beginnen,

Dies hy In Eele doen behiel het Eglentier,

Dus wyd hem Hollandt toe triumphs-krans van Laurier:

Want schaers men in dees eeuw zijn tweeden zoude vinnen:

Mits zijn pens-puntich-spits bewapent nu bevrydt

Uw dicht rym-rijck gheslacht voor't klappich swaert des tydt,

't Geen hoe vergiftich 't is op zyn schildt moet afstuyten,

Die zich als een verwinnaer uws bestryders toont,

Met zyn welsprekentheyt is waerd te zyn ghekroont

(Tot eeuwich lof) met Palm, en jonge Laure spruyten.

E.H. Sorcht, en hoopt.