Lauwer-stryt

[p. 294]

Jaardicht.

't GEboorte-Iaar dat Is nV weer verschenen,
Waar In dat ghY, ô PaLLas! sijt gebaart;
Myn SanggoddIn schYnt op dees dach veraart,
Vermits sy nV vergat haar droevig weenen.
Indien zY heeft besoedelt uwe lof,
Denkt dat de druk noch In haar boesem sucht.
Doorluchte Maacht, aY veegt die vlakken of,
En jaacht 'er hoop, niet door de yd'lelucht.