Lauwer-stryt

[p. 174]

Aan d'onvergelijkelijke Poëtresse, Juffr. Catharina Questiers.

ICk zong wel licht, ô glans! van 't Nederlants Parnas!
Uw lof, maer laas! ick vrees zoo 't breyn my quam aen 't hollen,

Of zoo u Zonnelicht voor my te krachtigh was,

'k Soud als een Phaëton dan neerwaarts suysebollen.

Ick heb niet breyns ghenoegh noch Saps van d'Hengstebron,

Om uwen lof Questiers te zingen door mijn dichten:

't Was ook vergheefs, dewijl dat u vergode Son

Gantsch Neerlandt selfs ghenoech door Rijmglans komt te lichten.

P. Elzevier.

1/14 1664.