Lauwer-stryt

[p. 7]

Twede Verlegh:
Aan Juffr. Catharina Questiers.

IK ben onwaardt den dienst van hem die Lauwerieren
In plaats van Dafne kust; uw vaarzen hebben spieren,

En aaders vol van merch, waar door gy Helikon

Beklauterdt met vermaak; schoon dat gy zegt die Bron

Te hebben nooyt gesmaakt tot koelinch voor uw lusten;
Maar dat gy slegs de stee der Musen voetzool kusten,

Eerbiedich daar wel eer haar zoet geselschap stont.

Ey! veynst niet voor de Gôon; met wenschingh dat uw mondt

Sleghs met een druppel door Thalia werdt begoten:
Ondankbaarheydt heeft eer der Goden gunst verstoten,

En nimmer hun gesag aan u een drup ontzeydt.

't Geen middach klaar vertoondt wijl gy uw wiecken zweydt

Zoo hoogh als Dedalus door d'heldre Hemel transen,
Daar ik star-oogend staa wanneer uw schitterglansen

[p. 8]

 

My stralen in 't gezigt; en mijn 't onheylge voedt

 

Uw spoor niet volghen derf. Hoe zoud' dan mijn gemoedt

 

Deez eedlen dichterskroon (te Delfos op getogen)

 

In 't groene Lauwer Woudt met mijn te duystre oogen

 

Gelijk een eygen gift omhelzen en bezien?

 

Deez over grote eer die moet aan u geschiên;

 

Schoon dat gy zegt dat gy 't Orakel quaamt te vragen

 

Door Phebus Priester, die het Offer-vee gaat dragen

 

Na 't swart berookt Autaar; 't geen Leken is ontzeydt;

 

Dat werdt hier door mijn veer op 't minst niet wederleydt;

 

Maar wijl gy achter stondt daar d'as van 't Autaar jaagden,

 

Terwijl den Priester aan de Blonde Godt dit vraagden:

 

Wie zal de Lauwer-kroon? zoo hebt gy strax verstaan

 

Datz' aan my blijve zoud: maar dat's verkeert gegaan

 

Door d'Hoorne-poorten die met zwiersel zijn behangen.

 

Wat mogt gy doch vergeefs staan haken met verlangen

 

Daar gy noch 't onrecht hebt verstaan deez twijffel-eer:

[p. 9]

 

Die aan uw zyde blijft en niet aan van der VEER.

 

Te regt is z' u dan eerst om't schrander breyn gebogen.

 

Neen, leyd' ik my die toe ik vond' mijn reis bedrogen.

 

De Godt-spraak kom hier in met u niet over een;

 

Schoon dat gy zelver wildt met my ter vuurschaar treên

 

Voor Themis Godlijkheydt: om dat ik noch versake

 

Den lof der Lauwren-Kroon; 'k zal my noch sterker maken

 

Door 't gheen der Boden Tolk my riep van Helikon:

 

't Orakel roept sprak hy Questiers die als een Zon

 

In Gijsbregts Koopstadt praalt, die wil u doen geloven

 

Dat ik de Krans u schenk; maar neen, gy zoudt Ontroven

 

't Geen haar alleen behoort. Waarop ik zeggen mach

 

De Lauwer voegt Questiers gelijk de Zon den dach.

Ik tragt VEERder.

Cornelia van der Veer.

In mijn Vaderlijk Amsterdam den 12, Desember 1662,