De werken. Deel 10. Poëzy 1827-1874

[p. 24]

Laplandsch liedje.
Naar F.M. Franzen.

Vlieg, in vollen draf,

Ren! die ze alle kent

Bergen op en af:

Bij mijn meisjes tent

Woelt ge 't weligst mos

Fluks in 't sneeuwveld los.

Ach! de weg is lang

En de dag is kort:

Spoed dan, met mijn zang,

Eer het duister wordt;

In den avondstond

Waart de wolf hier rond.

Zie, eens arends vlugt....

Of als hij ik joeg! -

Zie, hoe werkt de lucht....

Zoo die wolk me droeg

Zou ik u, misschien,

Ginds al lagchen zien.

[p. 25]

 

Wilde ren, verward

 

In der tamme strik,

 

Mijndet gij mijn hart

 

Met den eersten blik

 

En trekt nu mij meer

 

Dan de bergstroom neêr!

 

 

 

Sedert ik u zag

 

Heb ik overal

 

Beide nacht en dag

 

Wenschen zonder tal;

 

En toch altijd één:

 

'k Haak naar u alleen!

 

 

 

Of ge uit schalken aard

 

U voor mij verbergt,

 

En van bosch of haard

 

Graauwe schuilplaats vergt,

 

Voor mijn rappe hand

 

Schut u loof noch wand.

 

 

 

Vlieg, in vollen draf,

 

Ren! die ze alle kent,

 

Bergen op en af:

 

Bij mijn meisjes tent

 

Woelt ge 't weligst mos

 

Fluks in 't sneeuwveld los.