De werken. Deel 10. Poëzy 1827-1874

[p. 6]

Bede.
Het Engelsch van verre gevolgd.

Aller hulde moogt ge smaken,

Vleijend fluist'ren van weêrszij

Als de jeugd u ziet genaken, -
And're Venus, bij 't ontwaken

Fluks begroet door golfgevrij, -

Maar, wanneer ik meê zal blaken,

Draag u liever jegens mij!

Wel is schoonheid vieren weelde,

Willig buige ook ik de knie, -

Doch als 't licht der hoop niet speelde
Door de klagten die ik kweelde, -

Als 't gebloemte dat ik biê

De ijdelheid een poos maar streelde, -

Plukte ik 't u, of zong ik die?

Al verrukken mij de voetjes

Daar ge vogelvlug op zweeft, -

Al betoov'ren mij uw groetjes

En uw wangen, in wier gloedjes

[p. 7]

 

't Roosje zich door lelies weeft; -

 

Waar is 't handje dat zoo zoetjes

 

Antwoord op ons vragen geeft?

 

 

 

Ziet ge, als naauw wij ademhalen

 

Onder 't weêrgaloos genucht

 

Van uw zingen, - door de zalen

 

In zijn rijzen, in zijn dalen

 

Zweemend naar eens leeuw'riks vlugt, -

 

Ziet ge, als aller blikken stralen,

 

Ooit wat uit de mijne lucht?

 

 

 

Mogt slechts ik den arm u bieden,

 

Wat genot den wals gelijk? -

 

Honderd schoonheên te bespieden,

 

En dat zedig rood te dieden

 

Als der neiging welkom blijk! -

 

Maar wat driften doet hij zieden

 

Zweeft met and'ren ge in dat rijk!

 

 

 

Hartensteelster, door uwe oogen

 

Met een lonk of met een lach!

 

Wat verkwist gij hun vermogen?

 

Fluks van 't een naar 't aêr gevlogen

 

Wisselzieker elken dag! -

 

Wilt gij op het trouwste bogen

 

Neem, wat ik u wijden mag!