Un oad oad wyfke
Der waar un oad oad wyfke, dat fon un hoaten dútke. Se wist niet wat se kope sou. Doë kocht se un klein barchje. Maar ut barchje wou niet thúskomme en drinke soëte melk. Doë ging se na de hôn. ‘Hôn wi' je barchje bite? Barchje wil niet thúskomme en drinke soëte melk’. ‘Nee’, sei de hôn. Doë ging se na de stok. ‘Stok wi' je hôn slaan? Hôn wil niet barchje bite en barchje wil niet thúskomme en drinke soëte melk’. ‘Nee’, sei de stok. Doë ging se na 't fuur. ‘Fuur wi' je stok brâne? Stok wil niet hôn slaan, hôn wil niet barchje bite en barchje wil niet thúskomme en drinke soëte melk’. ‘Nee’, sei 't fuur. Doë ging se na 't water. ‘Water wi' je fuur blusse? Fuur wil niet stok brâne, stok wil niet hôn slaan, hôn wil niet barchje bite en barchje wil niet thúskomme en drinke soëte melk’. ‘Nee’, sei 't water. Doë ging se na de koe. ‘Koe wi' je water sline? Water wil niet fuur blusse, fuur wil niet stok brâne, stok wil niet hôn slaan, hôn wil niet barchje bite en barchje wil niet thúskomme en drinke soëte melk’. ‘Nee’, sei de koe. Doë ging se na de man. ‘Man wi' je koe slachte? Koe wil niet water sline, water wil niet fuur blusse, fuur wil niet stok brâne, stok wil niet hôn slaan, hôn wil niet barchje bite en barchje wil niet thúskomme en drinke soëte melk’. ‘Nee’, sei de man. Doë ging se na de galg. ‘Galg wi' je man hange? Man wil niet koe slachte, koe wil niet water sline, water wil niet fuur
Auteursrechtelijk beschermd