Naaukeurige beschryving der uitwendige godtsdienst-plichten, kerk-zeden en gewoontens van alle volkeren der waereldt. Deel 6

§. XXVI.
Of den Auteur van den Alcoran zig zelven heeft tegengesprooken ten opzigte van den Alcoran zelf.

^(c) VErvolgens zegt men nog, dat den Alcoran zig zelven tegenspreekt; dat op eene zeekere plaats den Auteur verzeekerd, dat God aan hem, Mahomet, den Alforcan, dat is den Alcoran, heeft gegeven; en op eene andere plaats, dat hy dien albereids had gegeven aan Moses, en aan Aaron, 't geen met de Mahometaansche Godgeleerdheid strydig is, als welke de Wet van Mahomet aanziet voor de laatste en volmaaktste Openbaaring aan de stervelingen toegestaan: Maar hoe kan dezelve nu de laatste zyn, zoo ze bereids aan Moses en aan deszelfs broeder is geopenbaart geweest, en hen in handen gelevert? Daar zyn Auteuren, die van deeze tegenstrydigheid eenen grooten ophef maaken, en die aan Mahomet als eene groote beestagtigheid verwyten.

Philips Guadagnole, by voorbeeld, in zyne Verantwoordinge van de Christelyke Godsdienst^(d) tegen den Persiaanschen Auteur van welken wy hebben gesprooken; en Jan-Andreas Maurus in de Verwarringe der Mahometaansche Gezindheid^(e) leggen zig uit, om die tegenstrydigheid aan te toonen, en toonen in der daad niet anders aan, dan hunne eige onwetenheid: Hier in bestaande, dat zy twee onderscheiden uitdrukkingen onder een mengen, van welke de eene algemeen, en de andere byzonder is. Alforcan is een Arabisch woord, dat in 't al-

(c) Het is onnoodig, om weder te herhaalen, 't geen ik albereids zoo meenigmaalen heb gezegt; namentlyk, dat hier weder alles 't onderste boven gekeert, afgenomen, en bygevoegt is, naar de wyze van M. D**, zedert het begin des Boeks tot aan het einde.

(d) Gedrukt te Roome in 't jaar 1631. Zie hier boven.

(e) Confusio sectae Mahometanae.

[p. 191]

gemeen een boek beteikend, hoedanig het zelve ook zoude mogen wezen;^(a) 't geen onderscheid maakt tusschen goed en kwaad; een Boek van Godsdienst uit den Hemel gezonden, eene Godlyke openbaaring; in plaats dat Alcoran, of de Coran, altoos beteekend met naamen, en wel inzonderheid het Boek van Mahomet: Zoodanig dat in eenen zeekeren zin den Alcoran een Alforcan is, om dat, volgens het zeggen van Mahomet, denzelven volmaaktelyk wel onderscheid maakt tusschen de tegenstrydige zaaken in 't stuk van Godsdienst; namentlyk tusschen het goede en het kwaade: Dog alle Alforcan is daarom geen Alcoran. Het Boek des wets, by voorbeeld den Torat^(b), de vyf Boekken van Moses, die aan Moses en Aaron zyn gegeven, zyn Godlyke Boekken, en volgens 't zeggen van Mahomet, eene openbaaringe uit den Hemel nedergedaalt, een Alforcan, die zeer wel de waarheid onderscheid van de dwaaling, de deugd van de ondeugd, den laster van den lof; dog egter zyn ze geen Alcoran.

Overmits nu deeze Auteuren op dit onderscheid geen agt hebben geslaagen, hebben zy zig zelven bespottelyk gemaakt, zoo wel zig zelven, als hunne aanmerkingen. Mahomet noemd zyn werk Alforcan by uitnementheid; hy zegt, dat het zelve nieuwelyks uit den Hemel is gezonden, om aan hem behandigt te worden, als de aldervolmaaktste openbaaring. Dog aan de andere zyde zegt hy, dat God aan Moses heeft gegeeven een Alforcan. Welk een misslag!^(c) Maar wie heeft u gezegt dat dees Alforcan den Alcoran is? Du Ryer zelf, die na u gekomen is, heeft hy dien misslag niet gemerkt, en heeft hy dien in zyne overzettinge niet verbeetert? Want zie hier hoedanig hy het Arabische woord heeft overgezet, om allen twyfel weg te nemen: Wy hebben aan Moses en aan Aaron gegeven het Boek, dat het kwaade van het goede onderscheid^(d). Door uwe fraaye manier van redeneeren zult gy aantoonen, dat Mahomet en zynen Alcoran, en de wet van Moses, en het Evangelium, heeft aangezien voor eene en dezelve zaak, overmits hy aan alle drie deeze openbaaringen by uitnemendheid den naam geeft van het Boek.

(a) Dit woord quelconque, dat zoo dikwils voorkomt, en aan M. D** zoo welgevallig is als dat van envisager, beteikend in 't Fransch, hoedanig het ook mag wezen.

(b) Dat is den naam welken de Arabiërs daar aan geven.

(c) Deeze soorten van spraakwendingen zyn in 't Origineel niet te vinden; maar M. D**, die veel daar van houd, meind, dat hy die in de plaats moet stellen van de eenvoudigheid van den Heer R**.

(d) Zie den Alcoran in het 2de Kapit.