Naaukeurige beschryving der uitwendige godtsdienst-plichten, kerk-zeden en gewoontens van alle volkeren der waereldt. Deel 6

[p. 145]

Verklaaringen over den Mahometaanschen godsdienst.

§ I.
Welk het oogmerk is, 't geen men zig voorsteld in deeze tweede Verhandeling.

ZEdert dat de Mahometaansche Leere de bekende weereld besmet heeft, hebben verscheide Schryvers getragt om den voortgang van die besmettinge te stuiten, wederleggende met alle hunne kragten eenen zoo verderflyke Godsdienst,^(a) en die zoo rampzaalig is voor het Christondom, maar des niet tegenstaande zeer aantrekkelyk voor 's menschen geest en hertstogten, uit de natuur vyanden zynde van alle doodinge des lichaams. Die onderneeming was al zoo noodig tot behoud des Christendoms, en om te beletten, dat de dwaalingen niet aangroeiden door de onwetendheid van 't gemeene volk, als moeylyk om uit te voeren.

Om de Mahometaanen grondig te wederleggen, was het, in de eerste plaats, volstrektelyk noodig, de Arabische taal te weeten, overmits het in die taal is, dat den bedrieger Mahomet zyne Leere heeft openbaar gemaakt, en dat het niet mogelyk is, den grond en de geheimen van dezelve te kennen, zonder 't behulp deezer taal. Ondertusschen is het grootste getal der gener, die tegen^(b) het Mahometaandom hebben geschreeven, geheel en al ontbloot geweest van de kennisse deezer taal, en daar door is het ook geschied, dat zy stoutelyk aan de Mahometaanen hebben te last gelegt zulke zaaken, waar aan dezelve nooit hadden gedagt, en welke het ook niet mogelyk was te gelooven, zonder alle verstand en reeden te hebben verlooren. Op dezelve wyze hebben de^(c) Grieken, door eenen onvoorzigtigen iever, hen te last gelegt zoodanige gevoelens, van welke het Mahometaandom eenen grouwel heeft; eene gewoonlyke uitwerkinge van den laster en kwaade trouw der gener, die ingenomen met driften en vol van vooroordeelen, tegen hunne tegenstreevers zintwisten. Zie daar dan de reedenen, welke my noodzaaken, om zeekere leerstukken, ten onregte of kwalyk ter snee aan de Mahometaanen opgedrongen, een weinig nader te onderzoekken, en na te vorschen de oorzaaken en de valsche denkbeelden welke men zig daar van gevormt had. Myn toeleg is, om in deeze verklaaringen te beletten, dat men niet met schimmen vegte, en dat de Christenen, bedroogen door valsche verhaalen, niet blyven in de beguicheling, waar toe zy vervoert zyn door eene valsche uitlegging der Artikelen van het Geloof der Musulmannen.

^(d) (Dit is het onderwerp van deeze tweede verhandeling: Dezelve is afgedeelt in XL. Vraagen of verklaaringen over de Leere van Mahomet, opzigtelyk tot de gevoelens, welke men hem te laste legt. Eerst geef ik het gevoelen op, vervolgens breng ik myne getuigen door wel-

(a) Dit staat niet in het Origineel; maar is een byvoegsel van M. D**.

(b) Deeze Paragraaph heb ik van nieuws aan vertaalt, en de overzetting van M. D**, welke niets anders is dan eene uitbreidinge, te rug gehouden.

(c) Fervor imprudens Graeculorum, zegt het Origineel.

(d) Dit is naar de wyze van den Vertaaler: De Cierlykheid zyner uitdrukkinge geeft zulks genoegzaam te kennen.

[p. 146]

ke de Mahometaanen daar mede belast worden, te voorschyn: Daar na ontdek ik de gewoone dwaalingen door den oorsprong der dwaalingen zelve, en ik wederleg die door onwederleggelyke plaatsen. Dit alles is zeer geschakeert en zeer nuttig; en daar is kans, om te hoopen, dat de Christenen in het toekomende regtmaatiger zullen zyn zoo onder zig zelven, als tegen hunne tegenpartyders, en van gelyken wat omzigtiger; ten einde, om geenen rook, welken men hen voor waaragtige gevoelens van Mahomet opgeeft, voortaan meer door te zwelgen.)